အမိေၿမသို႔အၿပန္ (အပိုင္း၃)

က်ိဳက္ထီးရိုးသြားတဲ႔ အေဝးေၿပးလမ္းမေပၚမွာ ရွိတဲ႔ စိမ္းလဲ႔တင္ ဆိုတဲ႔ေနရာေလးကိုသြားဖို႔စီစဥ္ထားၾကတယ္… သူငယ္ခ်င္းေတြက ေသာၾကာေန႔ သြားၿပီး တနဂၤေႏြေန႔ ၿပန္လာၾကမယ္ဆိုေတာ႔ က်မအတြက္က ရန္ကုန္ၿပန္မွတက္ရတဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းတက္ရမဲ႔ တနဂၤေႏြေန႔ေလးအမွီရန္ကုန္ၿပန္ခ်င္တယ္… ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔က်မသူငယ္ခ်င္းေတြက တစ္ညအိပ္ႏွစ္ရက္ ေသာၾကာေန႔မနက္သြားၿပီး စေနေန႔ညေနၿပန္ဘို႔စီစဥ္ၾကတယ္….
ေသာၾကာေန႔မနက္ရွစ္နာရီခြဲ က်မတို႔ကို လာၾကိဳၿပီး ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ဝင္ၾကိဳၿပီးတဲ႔အခါ ရန္ကုန္ကေန မနက္ကိုးနာရီစထြက္ၿဖစ္ပါတယ္… တစ္ခ်ိဳ႕ကႏွစ္နာရီခြဲနဲ႔သံုးနာရီၾကား ကားစီးရမယ္လို႔ေၿပာၾကတယ္… ဒါေပမဲ႔ က်မတို႔က ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိစီးရေအာင္ Bus ငွားသြားတဲ႔အၿပင္ ခေလးေတြလဲပါေတာ႔ ကားေမာင္းတဲ႔သူက အရွိန္အေနေတာ္ေလးနဲ႔ဘဲေမာင္းေပးတာမို႔ သံုးနာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္စီးလိုက္ရပါတယ္… လမ္းေတြကလဲ ဟိုးအရင္ေလာက္မဆိုးေတာ႔ပါဘူး… ကား aircon ကအရမ္းေအးလို႔ ေလွ်ာ႔ခိုင္းဘို႔ေၿပာေပမဲ႔ ေလွ်ာ႔လို႔မရဘူးဆိုလို႔ ခေလးေတြကို ၿခံဳထည္ပုဝါေလးေတြ ၿခံဳထားေပးရတယ္… ကားခက အသြားအၿပန္ကို က်ပ္ေငြသံုးသိန္းခြဲေပးရပါတယ္…
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဧည္႔ၾကိဳေကာင္တာလဲဝင္စရာမလိုဘဲ တည္းရမဲ႔အခန္းကို တန္းသြားခြင္႔ေပးပါတယ္… ဒါေပမဲ႔ ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္မႈညံ႕ဖ်င္းတယ္လို႔ က်မေတာ႔ သံုးသပ္မိတယ္…. ဘယ္သူၿဖင္႔ဘယ္အခန္းဆိုတာမ်ိဳး ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္ေပးထားတာမ်ိဳးမရွိဘဲ ကိုယ္ရပ္မိတဲ႔အခန္းေရွ႕က နံပါတ္ကိုၾကည္႔ၿပီး အခန္းေသာ႔ရွာဖြင္႔ေပးတယ္… အခန္းၿပင္ဆင္ထားတာကလဲ အၿဖစ္သေဘာေလာက္ဘဲ… တီဗြီကလဲ ခ်ယ္နယ္နည္းတဲ႔အၿပင္ စာရင္းထဲမွာေရးၿပထားတဲ႔ခ်ယ္နယ္ေတြလဲ တကယ္အကုန္မရပါဘူး…. Airconကလဲ အိပ္ရာရွိတဲ႔ဘက္နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ အိမ္သာအေရွ႕မွာၿဖစ္ေနတယ္… ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဘဲ အခန္းအေနအထားကိုၾကည္႔ၿပီး ဒီဟိုတယ္ ၾကယ္ပြင္႔ေပးဘို႔ဆံုးၿဖတ္ရမယ္ဆိုရင္ ၾကယ္ႏွစ္ပြင္႔ေတာင္ မေပးခ်င္ေပးခ်င္နဲ႔ေပးရမွာပါ… မိသားစုေနလို႔ရတဲ႔အခန္းလို႔သတ္မွတ္ထားတဲ႔ ဒီအခန္းမွာ တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္သံုးလံုးခ်ထားေပးပါတယ္… wifi ဆိုတာအခန္းထဲမွာမေၿပာနဲ႕ အၿပင္ စားေသာက္ဆိုင္ေတြဘက္မွာလဲမရွိပါဘူး....အခန္းခက သံုးေသာင္းခြဲဆိုေတာ႔ အဲဒီအခ်ိန္က တစ္ေဒၚလာ ၇၈၀ နဲ႔ဆိုရင္ ၄၅ေဒၚလာ ေလာက္က်ပါတယ္…
အစားအေသာက္ကေတာ႔ေပးရတဲ႔ေဈးႏႈန္းနဲ႔တြက္ၾကည္႕ရင္ မတန္ပါဘူး… လမ္းေဘးစားေသာက္ဆိုင္အဆင္႔ေလာက္ဘဲရွိေပမဲ႔ က်မတို႔ အုပ္စု တခါစားရင္ ၈ေသာင္းေက်ာ္ ၉ေသာင္းေလာက္ရွင္းရပါတယ္…
ေရကူးကန္ရွိေပမဲ႔ ထိန္းသိမ္းမႈညံ႕ဖ်င္းတဲ႔အတြက္ သန္႔ရွင္းမႈမရွိပါဘူး… သမီးေလးကေရခဏဘဲကူးၿပီး သားကေတာ႔ ညစ္ပတ္တယ္ဆိုၿပီး ေရကန္ထဲေတာင္ မဆင္းေတာ႔ဘူး… ကစားကြင္းကလဲ သံေခ်းတက္ တဲ႔ကစားစရာေတြနဲ႕ ဆိုေတာ႔ ခေလးေတြဒါန္းဘဲစီးခဲ႔ရပါတယ္… တိရိစာၦန္ရံုေလးကလဲ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနလို႔ သားေလးက အန္ေတာင္အန္လို႔ သမီးေလးေနာက္တေခါက္သြားခ်င္တဲ႔အခါ သားကို အၿပင္မွာေစာင္႕ေနခိုင္းရပါတယ္….
သူတို႔ေၾကာ္ၿငာထားတာေတြနဲ႔ေတာ္ေတာ္ကိုလြဲပါတယ္… အေကာင္ေတြလဲ ေၾကာ္ၿငာထားသေလာက္မရွိသလို ေၾကာၿငာထဲကလို ရႈိးပြဲေတြလဲမရွိပါဘူး…
သူ႔ဟာသူဆို ၿမန္မာၿပည္မွာဒီေလာက္ဘဲရမွာေပါ႔လို႔တင္းတိမ္ႏိုင္ေပမဲ႔ ေၾကာ္ၿငာထားတာနဲ႔တၿခားစီၿဖစ္ေနေတာ႔ ဘယ္လိုမွကို စိတ္တိုင္းမက်ႏိုင္ပါဘူး… တကယ္ေတာ႔ က်မက အဆိုးၿမင္ဝါဒီသမားမဟုတ္ပါဘူး… ေတာ္ရံုတန္ရံုလြဲတာမ်ိဳးက ေလွ်ာ႔ေလွ်ာ႔ေပါ႔ေပါ႔ေတြးေပးလိုက္လို႔ရေပမဲ႔ ခုေတာ႔ ေၾကာၿငာထဲကအတိုင္းထင္ၿပီး ခေလးေတြကို အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ေၿပာၿပီးေခၚလာမိေလေတာ႔ က်မက အရင္အညာခံလိုက္ရသလိုခံစားရတဲ႔အၿပင္ ခေလးေတြကိုပါညာေခၚမိသလိုၿဖစ္သြားမိတဲ႕အတြက္ သြားဖူးသူေတြကိုမေမးၿမန္း မစံုစမ္းမိခဲ႔ၿခင္းအေပၚ ေနာင္တရမိပါတယ္…
တစ္ညအိပ္ဘဲမို႔ေတာ္ပါေသးရဲ႕လို႔ေၿဖသိမ္႔ၿပီး ေအာင္႔အည္းေနခဲ႔ရပါတယ္… စားေသာက္ဆိုင္ကဝန္ထမ္းေတြ အိပ္ခန္းေဆာင္ကဝန္ထမ္းေတြကေတာ႔ ရိုးသားေဖာ္ေရြၿပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီၾကပါတယ္… ဝန္ထမ္းေကာင္းေတြရွိရက္နဲ႕ အဆင္႔မွီတဲ႔ဝန္ေဆာင္မႈမေပးႏိုင္တာက ပိုင္ရွင္နဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲသူေတြ ညံ႕ဖ်င္းမႈလို႔ က်မေတာ႔ ယူတမိပါတယ္…
စေနေန႔ညေနမွၿပန္ဖို႔စဥ္းစားထားေပမဲ႔ က်မတို႔အားလံုးညေနအထိမေနခ်င္ၾကေတာ႔တာမို႔ မနက္ဆယ္နာရီေလာက္ check out လုပ္ၾကပါတယ္… အဲဒီအခ်ိန္မွဘဲ သူတို႔ဆီက လက္ကမ္းစာေစာင္ေလးထဲမွာ အခန္းခေတြေရးထားတာေတြ႕လို႔ၾကည္႔မိေတာ႔ က်မတို႔ေနခဲ႔တဲ႔အခန္းဟာ သံုးေသာင္းတန္ၿဖစ္ေနပါတယ္… ဒါနဲ႔ ဧည္႔ၾကိဳကအမ်ိဳးသမီးကိုေၿပာၿပေတာ႔ အဲဒါေဈးအေဟာင္း… ခုေဈးတက္သြားတဲ႔ေဈးကို ၿပင္မေရးရလို႔ေသးလို႔တဲ႔…
က်မတို႔တေတြ မေက်နပ္ေပမဲ႔ က်သင္႔ေငြရွင္းၿပီး ၿပန္လာခဲ႔ၾကပါတယ္… ဒီခရီးစဥ္အေပၚေက်နပ္မႈမရွိေပမဲ႔
ခင္မင္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းတေတြ စိတ္သေဘာတူညီစြာ (ၾကိဳက္တာလဲတူ မၾကိဳက္တာလဲတူ ) အတူသြားခဲ႔ရတဲ႔ခရီးေလးမို႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္…