Monday, November 10, 2014

ဆယ္ေက်ာ္သက္ရင္ခုန္သံ (ပစ္ကေလးရဲ႕တဂ္ပို႔စ္)



အေပါင္းအသင္းမ်ားစြာရွိခဲ႔ဖူးပါသည္… ထိုအေပါင္းအသင္းမ်ားကိုစစ္မွန္စြာခင္တြယ္လွ်က္ သူတို႔ေတာင္းေသာအကူအညီမွန္သမွ်ကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ျဖည္႔ဆည္းေပးခဲ႔ပါသည္… ထိုသူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာထဲမွ ေဝဆိုေသာသူမကို ဘယ္ေသာအခါမွေမ႔ႏိုင္ေတာ႔မည္မထင္….
..........................................................................

 ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ေသာက်မႏွင္႔တိုးက အထက္တန္းေက်ာင္း၂ေက်ာင္းသာရွိေသာ ျမိဳ႕နယ္ေလးမွာ တစ္ေက်ာင္းစီတက္ရင္းဆံုစည္းခဲ႔ၾကျခင္းျဖစ္သည္…
တိုးကသူငယ္ခ်င္းေဝႏွင္႔တစ္ေက်ာင္းထဲျဖစ္သလို တစ္ရပ္ကြက္ထဲေန အိမ္နီးခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္…ထိုရပ္ကြက္ေလးထဲမွ ကိုယ္႔အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင္႔သူတို႔ကသိေနျပန္ကာ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာရင္းႏွီးသြားခဲ႔ရသည္… အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင္႔ ရင္းႏွီးခဲ႔ရေသာေဝႏွင္႔ ကိုယ္ကငယ္ေပါင္းေတြလိုအခ်ိန္တိုအတြင္းခင္မင္ခဲ႔ရျခင္းမွာ
 ေဝ႔ရဲ႕ပြင္႔လင္းေဖာ္ေရြမႈေတြေၾကာင္႔ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္…
ကိုယ္တက္ေနတဲ႔က်ဴရွင္နဲ႔ေဝတို႔အိမ္ကနီးသည္မို႔ က်ဴရွင္မတက္ခင္သူ႔အိမ္သို႔အျမဲဝင္လည္ေစခ်င္ေသာေဝေၾကာင္႔ အိမ္ကအျမဲေစာထြက္လွ်က္ ေဝနားမလည္ေသာစာေတြကိုရွင္းျပျပီး တခါတရံေဝတို႔အိမ္ေရွ႕မွာစကားရပ္ေျပာေနေလ႔ရွိသည္…
ထိုသို႔စကားရပ္ေျပာေနခ်ိန္တိုင္း ေဝတို႔အိမ္နား ေယာင္လည္လည္ေရာက္ေရာက္လာတတ္ေသာ တိုးကိုက်မသတိထားမိသြားသည္... သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင္႔ေဝတို႔အိမ္နားမွာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္း ျခင္းလာခတ္ေလ႔ရွိေသာ၊
 ေဝတို႔အိမ္နားကမုန္႔ဆိုင္နားမွာ မၾကာခဏေတြ႕ရတတ္ေသာ တိုးကို ကိုယ္သတိထားမိခ်ိန္မွာ လွမ္းၾကည္႔တတ္တဲ႔တိုးမ်က္ဝန္းေလးေတြကို အလိုလိုအဓိပၸါယ္ေဖာ္တတ္သြားခဲ႔ျပီ… တိုးႏွင္႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ကိုယ္တို႔စကားေျပာေနတဲ႔အခ်ိန္ေဘးကျဖတ္သြားတုန္း ကိုယ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ႔အခါ “ခ်စ္ရတဲ႔သူေရ…မ်က္လံုးေလးမ်ားဝင္႔ကာ…ေခၚေနတာကိုလွည္႔ၾကည္႔ပါဦး” လို႔အနားကပ္ သီခ်င္းေလးညည္းသြားတဲ႔အခါ ကိုယ္႔ရင္ေတြတဖ်က္ဖ်က္ခုန္သြားရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းရင္းကို ကိုယ္နားလည္လာတတ္ျပီ…ေနာက္ပိုင္းမွာ အသားလတ္လတ္ အရပ္ရွည္ရွည္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးႏွင္႔တိုးကို ကိုယ္မေတြ႔ရမေနႏိုင္ေအာင္စြဲလမ္းလာမိမွန္း တိုးရိပ္မိသြားတဲ႔အခါ
ေလွ်ာက္သံျပန္ေပးအဆင္႔ကေန သူထပ္တိုးလာခဲ႔သည္… ေဝႏွင္႔ကိုယ္စကားရပ္ေျပာတတ္သည္႔အခ်ိန္တိုင္း တိုးလဲေရာက္လာခါ ကိုယ္႔အနားလာရပ္ျပီး စကားေတြလာေျပာတတ္တဲ႔အခါ ေဝ႔မိဘေတြမၾကိဳက္မွာစိုးမိေသာကိုယ္က စကားရပ္မေျပာေတာ႔ဘဲ က်ဴရွင္သို႔တန္းသြားလိုက္ေတာ႔သည္... ထိုအခါတိုင္းမွာ သူအနားကကပ္ပါလာတာမို႔ ေျခလွမ္းေတြပ်က္လုလု…
အစ္ကိုတစ္ေယာက္အမသံုးေယာက္ရွိျပီး စည္းကမ္းၾကီးတဲ႔မိဘမ်ားကိုေၾကာက္ရေသာကိုယ္က ဆယ္တန္းမေအာင္ခင္ရည္းစားထားဘို႔စိတ္မကူးရဲခဲ႔ပါ… က်ဴရွင္သြားတိုင္းအနားမွာကပ္ပါလာတတ္ေသာတိုးကိုမလိုက္လာနဲ႔လို႔လဲေျပာမထြက္ေသာကိုယ္႔မွာ ၾကည္ႏူးျခင္း..ေၾကာက္ရြ႔ံျခင္းတို႔ေရာေထြးလွ်က္ ရင္ခုန္သံေတြဆူညံေနခဲ႔သည္…
တစ္ရက္မွာတိုးထံမွစာတိုေလးတစ္ေစာင္ကိုယ္႔လက္ထဲေရာက္လာခဲ႔သည္… ကိုယ္႔ကိုသူခ်စ္ေနမိျပီဆိုတဲ႔စာတိုေလးကိုရင္မွာအပ္လွ်က္ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ႔တာ အတိုင္းအဆမဲ႔စြာ… ႏွစ္ေယာက္သားနားလည္မႈယူလိုက္ၾကတာက ဆယ္တန္းစာေမးပြဲျပီးမွ ခ်စ္သူျဖစ္ေၾကာင္းအထိမ္းအမွတ္ ေလွ်ာက္လည္ၾကဖို႔ျဖစ္သည္…
စာက်က္မျပတ္ဘို႔ စာၾကိဳးစားဘို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အားေပးရင္း စာေမးပြဲၾကီးလည္းျပီးခဲ႔ျပီ… စည္းကမ္းၾကီးေသာမိဘေတြေၾကာင္႔ က်ဴရွင္တက္စရာမရွိေတာ႔ေသာအခါ အျပင္ထြက္ဖို႔အခြင္႔မသာခဲ႔ေသာကိုယ္က ေဝႏွင္႔သာတဆင္႔ဆက္သြယ္ခဲ႔ရသည္… သၾကၤန္ျပီးရင္ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ႔မည္မို႔ ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ႔ေန႔မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔သြားေတြ႕မည္ဟု အိမ္ကိုလိမ္ေျပာကာ တိုးႏွင္႔ေလွ်ာက္လည္ဘို႔ စီစဥ္ထားခဲ႔မိသည္… ေလွ်ာက္လည္မည္႔ေန႔တြင္ေဝတို႔အိမ္ေရွ႕မွာဆံုျပီးအတူသြားၾကဘို႔ျဖစ္သည္…
ေဝ႔ထံမွၾကားရေသာစကားအရ တိုးကရုပ္ရွင္လက္မွတ္ၾကိဳဝယ္ထားျပီးျဖစ္ေၾကာင္း… ရုပ္ရွင္ၾကည္႔ျပီးလွ်င္ ပန္းျခံတစ္ခုထဲက မုန္႔ဆိုင္ေလးမွာ ေန႔လည္စာစားၾကဖို႕ စီစဥ္ထားေၾကာင္းသိရသည္… တိုးႏွင္႔အတူေလွ်ာက္လည္ၾကမည္႔အေရးကို ရင္ခုန္စြာေတြးေတာလွ်က္ မအိပ္ျဖစ္ဘဲမိုးလင္းခဲ႔ရသည္ …
မနက္ေစာေစာထဲကတက္ၾကြေနေသာကိုယ္႔ကိုအေမက သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင္႔ခဏဘဲေတြ႕ျပီး ေန႔လည္စာခ်ိန္အမွီအိမ္ျပန္လာခဲ႔ဘို႔မွာလိုက္သည္… ကိုယ္ကေတာ႔ ဟုတ္ကဲ႔ဟုလြယ္လြယ္ႏွင္႔ျပန္ေျဖခဲ႔ျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္မွ အဆူခံရင္ခံရပါေစဟုေတြးလိုက္သည္…
ခ်ိန္းထားတဲ႔အခ်ိန္ထက္ေစာေရာက္လာတဲ႔ကိုယ္႔ကို ေဝက အေတာ္ဘဲေျပာစရာရွိတယ္…အိမ္ထဲမွာေျပာမယ္ဟုဆိုကာ သူ႔အိပ္ခန္းထဲေခၚျပီး ကိုယ္မေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႔စကားကိုေျပာေတာ႔သည္…
“ငါလဲအရမ္းအံ႕ၾသသြားတာ…သူ႔ကိုအဲလိုမထင္ခဲ႔ဘူးေလ… ေရပက္ခံကားေပၚမွာျဖစ္ပ်က္ေနလိုက္တာဟယ္… လမ္းေပၚကေခၚတင္လာတဲ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ .. ရြံဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ”
……………………………………………………………………………….

ထိုေန႔ကက်မေဝ႔ထံေစာေရာက္သြားခဲ႔တာကံေကာင္းသည္ဟု အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိယံုၾကည္္ထားခဲ႔မိသည္…
 ျဖဴစင္ေသာခ်စ္ျခင္းကိုသာလိုလားခဲ႔ေသာ ၁၆ႏွစ္သမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကို ညစ္ညမ္းမခံလိုေသာေၾကာင္႔ တိုးေရာက္မလာခင္ အိမ္သို႔အေျပးျပန္မိခဲ႔သည္…
 ထိုသို႔ေသာေကာင္ေလးႏွင္႔ ရုပ္ရွင္ရံုေမွာင္ေမွာင္ထဲမွာအတူကပ္ထိုင္ဘို႔ မစဥ္းစားရဲေတာ႔ပါ… ပန္းျခံထဲကေန႔လည္စာဆိုတာ ဘာအၾကံအစည္နဲ႔လဲဟုဆက္မေတြးရဲေတာ႔…
သတင္းေပးေသာေဝ႔ကိုေက်းဇူးေတြတင္ရင္း  ေနာက္ေန႔မွာေက်းဇူးတင္စကားေျပာဘို႔ၾကိဳးစားခဲ႔ေပမဲ႔
 ေဝႏွင္႔အဆက္အသြယ္မရေတာ႕… ဖုန္းဆက္တိုင္းအိမ္မွာမရွိသည္႔ေဝ႔ကို ဖုန္းမဆက္ဘဲလည္းသြားမေတြ႔ခ်င္… တိုးႏွင္႔ဆံုမိမွာစိုးေသာေၾကာင္႔လည္းျဖစ္သည္…
အခ်ိန္ေတြၾကာလာေပမဲ႔ေဝ႔ကိုတခါတေလသတိရမိေလ႔ရွိသည္…
မႏွစ္ကရန္ကုန္ျပန္ေတာ႔ ဆယ္တန္းတုန္းကအတန္းတူသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခဲ႔ဖူးေသာသူငယ္ခ်င္းနွင္႔ဆံုေတြ႔ခဲ႔သည္… မထင္မွတ္ထားေသာေနရာမွာဆံုေတြ႕ၾကတာမို႔ ရုတ္တရက္အံ႔ၾသကာ လက္ရွိအေျခအေနေတြအေၾကာင္းတလွည္႕စီစပ္စုျဖစ္ၾကသည္…
သူငယ္ခ်င္းေရာကိုယ္ေရာ အိမ္ေထာင္က်ေနျပီး ခေလး၂ေယာက္စီရွိေနၾကျပီျဖစ္သည္… ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြေျပာၾကရင္း တိုးလဲအိမ္ေထာင္က်ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္းသူေျပာျပသည္…
နင္တို႔ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲဟုရီရင္းေမးသည္႔အခါ ကိုယ္က ခ်ိန္းထားတဲ႔ေန႔မွာတင္ မေတြ႔ျဖစ္ေတာ႔တဲ႔အေၾကာင္းေျပာျပေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းကအလြန္အံ႔ၾသသြားလွ်က္ ေဝကတကယ္ဘဲအဲလိုေျပာခဲ႔သလားဟုေမးသည္…
တကယ္ေျပာတာေလ…ဘာလဲမယံုဘူးလားဆိုေတာ႔သူက
“တိုးနဲ႔နင္နဲ႔အေၾကာင္းငါသိလိုက္ေပမဲ႔ နင္ကေပၚမလာေတာ႔ဘဲ ေဝကတိုးကိုအရမ္းလိုက္ကပ္ေနလို႔ငါကအံ႔ၾသေနတာ… ဒါနဲ႔တိုးကိုငါက နင္နဲ႔ကဘယ္လိုလဲလို႔ေမးေတာ႔ နင္႔မွာတျခားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေနလို႔ခ်ိန္းထားတဲ႔ေန႔က နင္မလာခဲ႔ဘူးတဲ႔… သူအရမ္းေၾကကြဲေနခ်ိန္မွာ ေဝကသူ႔ကိုအားေပးခဲ႔လို႔ သူေျဖသာတာတဲ႔… ငါကသူ႔မွာတျခားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေနမွန္းနင္ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲဆိုေတာ႔ ေဝေျပာျပတာတဲ႔”
ရုတ္တရက္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ႔ေအာင္ဆြံ႕အသြားေတာ႔သည္… သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ သူအခုမွေတြ႕လို႔ ခုမွေျပာျပျဖစ္တာ ခြင္႔လႊတ္ပါတဲ႔… 
” မလိုပါဘူးသူငယ္ခ်င္းရယ္… အခုခ်ိန္မွသိရတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္… ဒို႔ေတြလဲ ကိုယ္႔အိမ္ေထာင္နဲ႔ကိုယ္ျငိမ္းခ်မ္းေနၾကျပီဘဲ… ျပီးခဲ႔တာေတြျပီးပါေစေတာ႔…” လို႔ျပန္ေျဖရင္း ေဝ႔ကိုသတိရစိတ္ေတြက ပိုမိုျပင္းထန္လာခဲ႔သည္…
ေဝသည္ ကိုယ္ဘယ္ေတာ႔မွေမ႔ျဖစ္မွာမဟုတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္…..

Thursday, October 2, 2014

ယံုၾကည္လြန္းခဲ႔ေသာ



ခုတေလာမွာအေတာ္ကိုအလုပ္ရႈတ္ေနခဲ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင္႔လည္းမေတြ႕ျဖစ္ဘဲဖုန္းမက္ေဆ႔ႏွင္႔သာ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းေမးျဖစ္သည္။ဒီမနက္လည္း ခေလးေတြကိုေက်ာင္းဝင္ပို႔ျပီးတာႏွင္႔ တက္လက္စသင္တန္းအတိုေလးသို႔သြားရဦးမည္။ခေလးေတြေက်ာင္းကအထြက္မွာ ဖုန္းမက္ေဆ႔တစ္ခုဝင္လာခဲ႔သျဖင္႔ ဖတ္ၾကည္႔လိုက္ရာ ဒီႏိုင္ငံသူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေကာ္ဖီအတူေသာက္ၾကရေအာင္ဟု ဆိုသည္။ ကိုယ္က သင္တန္းမဖ်က္ခ်င္သျဖင္႔ မနက္ျဖန္မွေတြ႕ၾကရေအာင္ဟု မက္ေဆ႔ျပန္ပို႔ခဲ႔သည္။ ခဏေနေတာ႔သူမကမက္ေဆ႔ထပ္ပို႔သည္။ ဒီေန႔ဘဲေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္းႏွင္႔ သူ႔မွာရင္ဖြင္႔စရာျပသနာရွိေနေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ရေသာအခါ သင္တန္းျပီးလွ်င္ဖုန္းဆက္လိုက္မည္ဟု အေၾကာင္းျပန္လိုက္သည္။
သင္တန္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ သင္ခန္းစာထဲကိုမနဲအာရံုစိုက္ေနရသည္။ အေၾကာင္းက သူငယ္ခ်င္းထံသို႔ စိတ္ေရာက္ေနေသာေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။ ထိုသူငယ္ခ်င္းသည္ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္အေနေတာ္ႏွင္႔ စိတ္ထားေကာင္းလွသူျဖစ္သည္။ သူ႔သားသမီးမ်ားကိုလည္း ေမတၱာႏွင္႔ ဆံုးမတတ္သူျဖစ္ျပီး အေနေအးသူလည္းျဖစ္သည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရွိတကၠသိုလ္တစ္ခုမွဘြဲ႔ရရွိခဲ႔သူျဖစ္ျပီး လူမႈဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္သူျဖစ္သည္။ အစဥ္သျဖင္႔ ျပံဳးရႊင္ေနေလ႔ရွိျပီး သူ႔မိသားစုကိစၥမ်ားအား က်မကိုရင္ဖြင္႔ေလ႔ရွိျပီး တခါတရံ အၾကံဥာဏ္ေတာင္းတတ္ေသးသည္။
သူ႔မွာဘာျပသနာေတြမ်ားရွိေနလဲ စိတ္ပူမိရင္း သင္တန္းျပီးတာႏွင္႔ဖုန္းလွမ္းဆက္ကာ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာဆံုၾကဘို႔ခ်ိန္းလိုက္သည္။ကိုယ္ကဆိုင္သို႔အရင္ေရာက္ႏွင္႔ျပီး ေနာက္၅မိနစ္ေလာက္မွာသူေရာက္လာခဲ႔သည္။
စားေသာက္စရာမ်ားမွာအျပီးမွာ က်မကသာစကားစေျပာရျပီး သူကေတာ႔တိတ္ဆိတ္ေနခဲ႔သည္။
ဘာျပသနာျဖစ္လို႔လဲဟုေမးေသာအခါ စကားကိုအားယူျပီးသူစေျပာလိုက္သည္။
“ငါ႔ဆီကိုေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ဖုန္းဆက္တယ္”
က်မရုတ္တရက္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားကာ “ဖုန္းဆက္ျပီးဘာေျပာလို႔လဲ”ဟုေမးလိုက္သည္။
ထိုေမးခြန္းအဆံုးမွာသူရုတ္တရက္ငိုခ်လိုက္ေသာအခါ က်မဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားကာ သူ႔ကိုဘာမွထပ္မေမးေတာ႔ဘဲ သူစကားေျပာႏိုင္သည္အထိေစာင္႔ျပီးနားေထာင္ဘို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ကာ
အိတ္ထဲမွ facial tissueထုတ္ကိုမ်က္ရည္သုတ္ဖို႔လွမ္းေပးလိုက္သည္။
ခဏအၾကာမွသူစကားစေျပာေတာ႔သည္။
“အဲဒီလူကငါ႔ကိုဖုန္းဆက္ျပီးေျပာတာ… ငါ႔ေယာက်ၤားေဖာက္ျပန္ေနတယ္တဲ႔”
က်မရုတ္တရက္အလြန္အမင္းအံ႔ၾသသြားကာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ႔.. သူ႔ေယာက်ၤားသည္ ရိုးသားေအးေဆးပံုရကာ အလုပ္ၾကိဳးစားသူျဖစ္သည္။ဇနီးႏွင္႔သားသမီးမ်ားကို လိုေလေသးမရွိ ျပည္႕စံုေအာင္ထားႏိူင္သူျဖစ္သည္။ တစ္ေလာက ထိုသူဦးစီးလုပ္ကိုင္လွ်က္ရွိေသာလုပ္ငန္းကို တျခားႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီၾကီးတစ္ခုမွ ဝယ္ယူလိုက္ေၾကာင္းႏွင္႔ သူကေတာ႔ အလုပ္ေတြ လက္ဆင္႔ကမ္းလႊဲေျပာင္းေပးရဖို႔ေနာက္တစ္ႏွစ္ေလာက္ဆက္လုပ္ေနရဦးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အလုပ္သစ္ရွာရဦးမွာမို႔ စိတ္ပူလွ်က္ရွိေၾကာင္း သူေျပာျပခဲ႔ဘူးသည္။
“သူကငါ႔ကိုဖုန္းဆက္ျပီးေျပာတာ...ငါ႔ေယာက်ၤားေဖာက္ျပန္ေနတာသူ႔မိန္းမနဲ႔တဲ႔”
ဒီစကားအဆံုးမွာက်မဘုရားတမိကာ သူေျပာေနတာဆက္နားေထာင္ျဖစ္သည္။
“အဲဒီလူသိတာ၆လေလာက္ရွိျပီတဲ႔၊သူ႔မိန္းမက ငါ႔ေယာက်ၤားရဲ႕ဝန္ထမ္းေလ၊သူကဖုန္းမက္ေဆ႔ကေနမသကာၤျဖစ္ရာက စံုစမ္းလိုက္လို႔သိရတာတဲ႔၊
အဲဒီလူကငါ႔ကိုေျပာေသးတယ္၊ကိုယ္႔ေယာက်ၤားေဖာက္ျပန္ေနတာ နဲနဲေလးမွမရိပ္မိဘူးလားတဲ႔၊
စေန၊တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာ နယ္ကရံုးခြဲေတြကိုသြားစစ္ရမယ္ေျပာျပီးခရီးထြက္ထြက္သြားတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ သက္သက္ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတာ၊ အလုပ္ကိစၥမဟုတ္ဘူးတဲ႔၊အခုအဲဒီေယာက်ၤားက သည္းမခံႏိုင္ေတာ႔လို႔ သူ႔မိန္းမနဲ႔ကြာရွင္းေတာ႔မယ္တဲ႔၊ သူတို႔ရဲ႕ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို ငါနဲ႔ငါ႔ေယာက်ၤးဆီemailပို႔တယ္၊ငါ႔ေယာက်ၤားကိုအဲဒီလူေျပာတာေတြေျပာျပေတာ႔ သူဝန္ခံတယ္၊ ဒါေပမဲ႔သူတို႔ဇာတ္လမ္းအဆံုးသတ္ျပီးတာၾကာျပီတဲ႔”
သူ႔စကားအဆံုးမွာသူထပ္ငိုေနသည္။က်မသူ႔လက္ကိုကိုင္ရင္း အားေပးစကားေတြေျပာမိသည္။သူလဲခံစားရသမွ် က်မကိုမ်က္ရည္စက္လက္ျဖင္႔ရင္ဖြင္႔ကာ ဆိုင္ထဲမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေနျဖစ္ခဲ႔ၾကသည္။
က်မသူ႔ကိုအားေပးရင္း အၾကံဥာဏ္တစ္ခ်ိဳ႕ေပးရင္း သူစိတ္ျငိမ္သက္လာပံုရေသာအခါ ဆိုင္မွထြက္လာကာလမ္းခြဲႏႈတ္ဆက္ရင္းအိမ္ျပန္လာခဲ႔သည္။ အိမ္ေရာက္တဲ႔အခါ က်မထိန္းထားသမွ် သူငယ္ခ်င္းအေပၚ သနားစိတ္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္မ်ားျဖင္႔ မ်က္ရည္က်ငိုမိေလေတာ႔သည္။
က်မသူငယ္ခ်င္းက သူ႔ေယာက်ၤားအေပၚ သူ႔စိတ္ႏွင္႔ႏိႈင္းယွဥ္ျပီး စိတ္ခ်ယံုၾကည္ခဲ႔သည္။သူ႔ေယာက်ၤားက ထိုအခ်က္ကိုအခြင္႔ေကာင္းယူလွ်က္ အိမ္ေထာင္ျပင္ပမွာ လြတ္လပ္စြာေဖာက္ျပန္ေနခဲ႔သည္။
ေအးခ်မ္းလြန္းေသာက်မသူငယ္ခ်င္းခင္မ်ာ ဘာမွမသိရွာခဲ႔၊ တစ္ဖက္အိမ္ေထာင္က ေယာက်ၤားကသိသြားျပီး ျပသနာေတြျဖစ္၊ ေနာက္ဆံုးကြာရွင္းျပီးမွသာ သူမကေနာက္က်စြာသိခဲ႔ရသည္။
သားသမီးကိုဦစားေပးခ်စ္တတ္ေသာသူမကို ေယာက်ၤားကိုလည္းဂရုစိုက္ေပးဖို႔က်မအၾကံေပးခဲ႔သည္။ အလုပ္ကိစၥအတြက္ စိတ္ဖိစီးခံေနရခ်ိန္မွာ ေဖာက္ျပန္ဘို႔တြန္းအားေတြရရွိခဲ႔ပံုရေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ေနာက္ထပ္ၾကံဳလာရလွ်င္ သူ႔ဖိစီးမႈေတြကို နားလည္ခံစားေပးလွ်က္ အားေပးသင္႔ေၾကာင္း၊ ေယာက်ၤားဆိုတာတခါတေလ ခေလးလိုဘဲ ဇနီးသည္အေပၚမိခင္တစ္ေယာက္လို ျပန္လည္မွီခိုခ်င္စိတ္ရွိတတ္ေၾကာင္း ၊ အရင္လိုမ်က္ေစ႔မွိတ္မယံုၾကည္ေနေတာ႔ဘဲ ဖုန္းမက္ေဆ႔ေတြ အီးေမးလ္ေတြစစ္ဖို႔ passwordသိထားသင္႔ေၾကာင္း တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ အၾကံေပးခဲ႔ပါသည္။
ထိုသို႔သာအၾကံေပးမိသည္မွာလည္း သူကသူ႔ေယာက်ၤားကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလည္းဆိုတာက်မကသိေနျခင္းၾကာင္႔ျဖစ္သည္။ သားသမီးအတြက္ ဦးစားေပးတတ္သူမို႔လည္း သားသမီးေတြ မိတကြဲ၊ဖတကြဲေနရဘို႔အေရးကို သူဆံုးျဖတ္မွာမဟုတ္မွန္းက်မသိေနခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
က်မကိုရင္မဖြင္႔ခင္ထဲက သူက်ေနေသာမ်က္ရည္ေတြမွာ နာက်ည္းမႈမပါေသာ ဝမ္းနည္းျခင္းသက္သက္မ်က္ရည္မ်ားေၾကာင္႔ သူ႔ေယာက်ၤားကို သူခြင္႔လႊတ္ေနျပီးျဖစ္ေၾကာင္း က်မခံစားသိရွိႏိုင္ခဲ႔၍ျဖစ္သည္။
သူ႔ေနရာမွာက်မဆိုရင္ေရာဟုေတြးမိသြားသည္။
အိုး… အဲလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြ အေတြးထဲမွာေတာင္မရွိပါရေစနဲ႔…….

Friday, August 29, 2014

ဘေလာ႔ဂ္ေဒးအမွတ္တရ


( ပံုကိုGoogleမွယူပါသည္) ဘဝမွာေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ားစြာႏွင္႔ၾကံဳခဲ႔ရဘူးသလို ဝမ္းနည္းစရာမ်ားႏွင္႔လည္းၾကံုေတြ႕ခဲ႔ရဘူးပါသည္။ စိတ္ရႈတ္ေထြးခဲ႔ရခ်ိန္မွားရွိသလို စိတ္ၾကည္လင္လန္းဆန္းေနခဲ႔ခ်ိန္မ်ားလည္းရွိခဲ႔ဘူးသည္။ ငိုေၾကြးခဲ႔ရဘူးသလို ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ခ်ိန္မ်ားလည္းရွိခဲ႔ဘူးပါသည္။ ဘဝမွာေတြ႔ၾကံဳခံစားခဲ႔ရသမွ် ရသေပါင္းစံုက အမွတ္တရမ်ားစြာ ရင္ထဲစြဲက်န္ရစ္ခဲ႔သည္။ စြဲက်န္ရစ္သမွ် ခံစားမႈရသမ်ားစြာကို မွတ္တမ္းတင္လိုေသာဆႏၵတစ္ခုျဖင္႔ ဘေလာ႔စာမ်က္ႏွာဖြင္႔ေရးသားခဲ႔သည္မွာ ၅ႏွစ္ေက်ာ္၆ႏွစ္နီးပါးပင္ရွိခဲ႔ျပီ။ ထိုဘေလာ႔ေလးသည္ က်မဘဝ၏အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထိုဘေလာ႔ေလးတြင္ ကိုယ္ေတြ႕ဇာတ္လမ္းမ်ား၊စိတ္ကူးယဥ္ဝထၱဳတိုေလးမ်ား ေရးသားရင္းကုန္ဆံုးခဲ႔ရေသာအခ်ိန္မ်ားကို က်မတန္ဘိုးထားမိသည္။ အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ေယာက္၊ရင္ေသြးႏွစ္ေယာက္၏မိခင္မို႔ အားလပ္ခ်ိန္နည္းပါးလွေသာ္လည္း ေရးခါစႏွစ္မ်ားမွာ အခ်ိန္ေပးေရးသားခဲ႔ဘူးသည္။ ခုေတာ႔တိတ္ဆိတ္လာေသာဘေလာ႔ရြာေလးမွာ ကိုယ္တိုင္က မအားလပ္ျခင္းမ်ားစြာကို အေၾကာင္းျပဳလွ်က္ တစ္လ တစ္ပုဒ္ေတာင္မွန္မွန္မေရးျဖစ္ေတာ႔။ ဘယ္ေလာက္ဘဲ မအားမလပ္လို႔မေရးျဖစ္ၾကေသာ္လည္း တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ဘေလာ႔ေဒးေရာက္ခါနီးတိုင္းမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ႏိႈးေဆာ္ေလ႔ရွိတာေတာ႔ မေပ်ာက္ပ်က္သြားခဲ႔။ ဒီႏွစ္လည္းတီတင္႔ကသတိတရတဂ္တာေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ရြာေလးျပန္လည္စည္ကားလာျခင္းကို ဝမ္းေျမာက္မိပါသည္။ ကိုယ္တိုင္းလည္းႏွစ္တိုင္းလိုလို အမွတ္တရတစ္ခုခုေတာ႔ေရးျဖစ္ေနေလ႔ရွိသည္။ ထိုဘေလာ႔ေဒးက ဘေလာ႔ဂါအေပါင္းကိုႏိုးထေစသလို ပံုမွန္ျပန္ေရးဖို႔အားယူမိေသာ အမွတ္တရေန႔ေလးျဖစ္သည္။ အေရးၾကဲသည္႔ကိုယ္က ဘေလာ႔ေဒးအမွတ္တရပို႔စ္ေလးေရးျပီးတိုင္း ဘေလာ႔မွန္မွန္ျပန္ေရးျဖစ္ဖို႔ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ သတိေပးမိေနေလ႔ရွိသည္။ အနည္းဆံုးတစ္လတစ္ပုဒ္ေတာ႔မွန္မွန္ေရးျဖစ္ဘို႔ ဘေလာ႔ေဒးအမွတ္တရအျဖစ္ဆံုးျဖတ္မိပါသည္။ ဒီဘေလာ႔ေလးက က်မအသက္ရွင္ေနသေရြ႕အသက္ဆက္ေနမည္ျဖစ္သည္။ ဘေလာ႔ေဒးအမွတ္တရပို႔စ္ကိုလည္း ႏွစ္တိုင္းေရးျဖစ္ေနပါဦးမည္။ ခင္မင္သူဘေလာ႔မိတ္ေဆြအေပါင္းႏွင္႔တကြ ဘေလာ႔ဖတ္သူေမာင္ႏွမမ်ား က်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစရန္ ဘေလာ႔ေဒးအမွတ္တရ ဆုမြန္ေခြ်လိုက္ပါသည္။ ခ်စ္ခင္စြာျဖင္႔ Rose of Sharon

Saturday, June 21, 2014

ခ်စ္​သူမ်ားႏွင္​့ဘဝစျခင္​း

၂၀ရက္၆လပိုင္း၂၀၁၄ခုႏွစ္မွာ က်မဘဝ စ ခဲ႔ျပီ... တကယ္ေတာ႔ဒီေန႔လို အသက္၄၀ျပည္႔ေမြးေန႔ကို တစံုတရာ ပိုမိုထူးဲခားစြာဆင္ႏႊဲဖို႔ စိတ္ကူးခဲ႔ဖူးေပမဲ႔ တကယ္တမ္းမွာ ခါတိုင္းႏွစ္ေတြတုန္းကလိုေတာင္မဆင္ႏႊဲျဖစ္... ဆိုင္ဂံုျမိဳ႔မွာေနထိုင္သူ လက္က်န္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲကတစ္ေယာက္က ရန္ကုန္အလည္ျပန္ေနတဲ႔အျပင္ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဒီေန႔မွတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အေနာက္ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္​ငံသို႔ခရီးထြက္​စရာ႐ွိ​ေနျပန္​သည္​... မၾကာ​ေသးခင္​ကမွခင္​မင္​ခဲ့ရ​ေသာ​ေမာင္​ငယ္​တစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ညီမငယ္​တစ္​​ေယာက္​ကလည္​း အလုပ္​​ေတြရႉတ္​​ေနခဲ့သည္​.... ရန္​ကုန္​ကခဏအလည္​လာသည္​့သူငယ္​ခ်င္​းကလည္​း ဒီ​ေန႔ဘဲျပန္​လို႔ ​ေလဆိပ္​လိုက္​ပို႔ရ​ေသးတာ... တျခားသူငယ္​ခ်င္​းအိမ္​​ေထာင္​႐ွင္​မမ်ားႏွင္​့လည္​း ခ​ေလး​ေတြ​ေက်ာင္​းပိတ္​ကုန္​ၿပီမို႔ အရင္​လို မ​​ေတြ႕ျဖစ္​​ေတာ့... ခါတိုင္​းႏွစ္​​ေတြလိုလည္​းဘာမွႀကိဳတင္​မစီစဥ္​မိဘဲ ဒီႏွစ္​မွာအ​ေတြး​ေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္​​ေတြကုန္​လို႔​ေနခဲ့သည္​... အရင္​တုန္​းက​ေတာ့ အသက္​၄၀ျပည္​့ခ်ိန္​မွာ ကိုယ္​ပိုင္​လုပ္​ငန္​းတစ္​ခုႏွင္​့ ရပ္​တည္​​ေနႏိုင္​ရမည္​ဟု ရည္​မွန္​းခဲ့ဘူး​ေသာ္​လည္​း လက္​​ေတြ႕မွာ​ေတာ့ အိမ္​​ေထာင္​႐ွင္​မတစ္​​​ေယာက္​အျဖစ္နဲ႔သာ... ခင္​ပြန္​းသည္​လုပ္​ငန္​းကိုသာ တခါတရံကူညီရင္​း သားသမီးတို႔၏ လိုအပ္​ခ်က္​မ်ားကို​ေက်နပ္​စြာျဖည္​့ဆည္​းရင္​း အသက္​၄၀ျပည္​့သြားခဲ့ၿပီ... တ​ေနကုန္​အ​ေတြးမ်ားစြာျဖင္​့အခ်ိန္​​ေတြကုန္​လြန္​ၿပီး​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ခင္​ပြန္​းသည္​၏  ႀကိဳတင္​ျပင္​ဆင္​မႉမ်ားႏွင္​့ က်မရဲ႕၄၀ျပည္​့ည​ေနခင္​း​ေလးက ​ေႏြး​ေထြးစြာ အသက္​ဝင္​လာခဲ့သည္​... ည​ေနစာကိုအတူစားသံုးၾကရင္​း ​အျပန္​အလွန္​စ​ေနာက္​ၾကရင္​း ခင္​ပြန္​းသည္​ႏွင္​့သားသမီးတို႔ထံမွလက္​​ေဆာင္​မ်ားကိုရယူလွ်က္​​ေပ်ာ္​ရႊင္​ၾကည္​ႏူးခဲ့ရသည္​... က်မရဲ႕အသက္​၄၀ျပည္​့​ေမြး​ေန႔က ကမာၻ​ေပၚမွာ က်မကိုအခ်စ္​ႏိုင္​ဆံုး.. အျမတ္​ႏိုးဆံုး...တန္​ဘိုးအထားဆံုး... က်မကိုမ႐ွိမျဖစ္​လိုအပ္​ၾက​ေသာ   က်မရဲ႕မိသားစုကို ပိုလို႔တန္​ဘိုးထား ျမတ္​ႏိုး​ေစခဲ့သည္​.. က်မရဲ႕ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​မႉ ဝမ္​းနည္​းမႉတို႔ကို ထပ္​တူမွ်​ေဝခံစားႏိုင္​ၾကသူ ထိုသူ၃​ေယာက္​သည္​ က်မဘဝမွာအ​ေရးအပါဆံုးသူမ်ားျဖစ္​သည္​... သူတို႔၃​ေယာက္​​သည္​ က်မအသက္​႐ွင္​ရာအ​ေၾကာင္​းရင္​းမ်ားျဖစ္​သည္​... က်မဘဝ၏အသက္​႐ွင္​ရပ္​တည္​မႉကို အဓိပၸါယ္​႐ွိ​ေစ​ေသာ ခ်စ္​ခင္​ပြန္​းႏွင္​့ ခ်စ္​သမီး ခ်စ္​သားတို႔အား ရင္​ထဲမွလိႉက္​လွဲစြာ​ေက်းဇူးတင္​မိပါသည္​...                      အသက္​၄၀ျပည္​့​ေမြး​ေန႔မွစ၍ အခ်ိန္​တိုင္​းနာရီတိုင္​းစကၠန္​႔တိုင္​းမွာ ဘုရား​ေပး​ေသာထိုမိသားစု​ေလးအား တန္​ဘိုးထားျမတ္​ႏိုးစြာ​ေပးဆပ္​အသက္​႐ွင္​သြားပါမည္​ဟု အဓိဌာန္​ျပဳလွ်က္​ ခ်စ္​ခင္​စြာျဖင္​့                                    Rose of Sharon ဖုန္​းႏွင္​့​ေ႐းျခင္​းမို္​့ဖတ္​ရတာအဆင္​မ​ေျပျဖစ္​ျခင္​းမ်ားအတြက္​ႀကိဳတင္​​ေတာင္​းပန္​အပ္​ပါသည္​႐ွင္​့...

Tuesday, May 13, 2014

သမီးေလးသို႔လြမ္းခ်င္း



ခါတိုင္းဒီအခ်ိန္ဟာသမီးေလးေက်ာင္းသြားခ်ိန္မို႔အိမ္မွာကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း အိမ္မႈကိစၥမ်ား… လူမႈေရးကိစၥမ်ားႏွင္႔အလုပ္ရႈတ္ေနက်ျဖစ္သည္။
ဒီေန႔ကေန႔ခါတိုင္းေန႔ေတြလို ဘာမွတက္တက္ၾကြၾကြလုပ္ခ်င္စိတ္မရွိ။
သမီးေလးဆီသို႔သာစိတ္ေတြကေရာက္ေနခဲ႔သည္။က်လုလုမ်က္ရည္ကိုအားတင္းထိန္းရင္း အျပင္ပန္းကၾကည္႕ရင္ စိတ္ဓာတ္ကမာေက်ာမလိုႏွင္႔ သားသမီးႏွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ႏူးည႔ံေပ်ာ႔ေျပာင္းလြန္းေသာႏွလံုးသားက ခုခ်ိန္ထိမရင္႔က်က္ေသးသလိုလို။
မေန႔ကတစ္ေန႔လံုး အိမ္မေပ်ာ္သြားခင္ထိဂ်ီက်ေနခဲ႔ေသာသမီးေလး၏ခ်ြဲႏြဲ႔သံကနားထဲကမထြက္သလို ႏႈတ္ခမ္းေလးစူျပီး ညည္းညူေနေသာ သမီးေလး၏ရုပ္သြင္ကမ်က္ေစ႔ထဲကမထြက္။
သမီးေလးကိုအားေပးေနေပမဲ႔ ကိုယ္တိုင္က ေရျခားေျမျခားခရီးကိုမလႊတ္ခ်င္။သို႔ေပမဲ႔ ေနာက္ေလးငါးႏွစ္မွာ တကၠသိုလ္တက္ရေတာ႔မဲ႔သမီးေလးအတြက္ ခုထဲကအေလ႔အက်င္႔ရေအာင္ ဒီခရီးကိုလႊတ္သင္႔သည္ဆိုေသာခင္ပြန္းသည္စကားကလဲမွန္ေနတာမို႔မျငင္းသာ။
ဒီခရီးကေက်ာင္းသင္ရိုးညႊန္းတမ္းအရလိုက္နာရမည္႔စည္းကမ္းလဲျဖစ္ေနသည္မို႔ တိက်ခိုင္မာေသာအေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲႏွင္႔ ပ်က္ကြက္ခြင္႔မရွိ။
အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရာ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားပါအပါအဝင္ အဖြဲ႔အစည္းႏွင္႔သြားသည္႔ခရီးျဖစ္သည္မို႔ စိတ္မပူရေပမဲ႔ ခါတိုင္းႏွစ္ေတြ ျပည္တြင္းခရီးမွာေတာင္ ညတိုင္းၾကိတ္ငိုတတ္သည္႔သမီးေလးက ဒီခရီးစဥ္မွာလဲ အခန္းေဖာ္မသိေအာင္ၾကိတ္ငိုေနဦးမွာကို အလိုလိုသိေနသည္။
ေက်ာင္းစာႏွင္႔တကြအရာရာတြင္ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုးျပီး ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မႈရွိေသာသမီးေလးက မိသားစုႏွင္႔ခြဲခြာေနရေသာ၄ရက္၅ရက္ခရီးစဥ္တိုင္းမွာ ဘယ္ေတာ႔မွစိတ္လႈပ္ရွားတက္ၾကြမႈမရွိတတ္ဘဲ ခရီးစဥ္ပ်က္ေအာင္ဆုေတာင္းေလ႔ရွိသည္။
ညကေတာ္ေတာ္ႏွင္႔အိပ္မေပ်ာ္ေသာသမီးကို ငယ္ငယ္တုန္းကလို သီခ်င္းေလးဆိုရင္းဖက္သိပ္ခဲ႔ရသည္။အေမႏွင္႔အရပ္မတိမ္းမယိမ္းအရြယ္ေပမဲ႔ ခေလးေလးလို အယုအယခံရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားမွ ကိုယ္႔အခန္းကိုယ္ျပန္ရင္း ကိုယ္တိုင္ကအိပ္လို႔မရ။
ေလဆိပ္ကို၆နာရီခြဲအမီေရာက္ရမည္မို႔ သမီးေလးကိုမနက္၅နာရီခြဲသြားအႏိႈးမွာသူကႏိုးေနႏွင္႔ျပီ။မနက္စာစားျပီးအက်ီၤလဲခ်ိန္ထိ မသြားခ်င္ဘူးဟုတတြတ္တြတ္ေျပာေနဆဲ။
အေဖေရာအေမေရာေလဆိပ္လိုက္ပို႔တာကိုယ္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံသာရွိသည္။အမ်ားစုကေက်ာင္းကစီစဥ္ေသာကားႏွင္႔စုရပ္မွာဆံုၾကျပီး ေလဆိပ္သို႔တစုတေဝးလာၾကသည္။
အခ်ိဳ႕ေလဆိပ္ႏွင္႔နီးနီးေနေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတစ္ခ်ိဳ႕ကကိုယ္႔အစီအစဥ္ႏွင္႔လာၾကသည္။ကိုယ္တို႔ကေတာ႔ ေက်ာင္းႏွင္႔နီးျပီး ေလဆိပ္ႏွင္႔ေဝးေသာ္လည္း ပထမဆံုးအၾကိမ္ ေရျခားေျမျခားသို႔ မိသားစုမပါဘဲခရီးထြက္ရမည္႕သမီးကို ေလဆိပ္ထိလိုက္ပို႔ဘို႔ သမီးေလးမေတာင္းဆိုခင္ထဲက ဆံုးျဖတ္ထားျပီးသားျပီးသည္။
ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ႔ငိုမဲ႔မဲ႔ျဖစ္ေနေသာသမီးကိုအားေပးစကားေျပာရင္း
 ေက်ာင္းမွလာေသာကားကိုအတူေစာင္႔ေပးေနခဲ႔သည္။
ကားေပၚမွသူငယ္ခ်င္းမ်ားဆင္းလာေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔စကားေျပာရင္း သမီးေလးမ်က္ႏွာေလး အနည္းငယ္ျပန္လည္လန္းဆန္းလာေတာ႔မွ စိတ္သက္သာသလိုခံစားမိသည္။
ေလဆိပ္ထဲဝင္ခါနီးႏႈတ္ဆက္အနမ္းေပးသည္႔အခါ ဆုေတာင္းေပးေနာ္ဟုသမီးေလးကတိုးတိုးေလးကပ္ေျပာရင္းက်မပါးျပင္ကိုသမီးေလးနမ္းလိုက္သည္႔အခါ က်မအသည္းေတြေၾကြေတာ႔မလိုနင္႔ခနဲခံစားရသည္။
ခုခ်ိန္မွာသမီးေလးေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေနျပီးမၾကာခင္ စကာၤပူေလဆိပ္သို႔ဆိုက္ေရာက္ေတာ႔မည္ျဖစ္သည္။
က်မကေတာ႔ခုထဲကလြမ္းဆြတ္ေနရျပီျဖစ္သည္။ခင္ပြန္းသည္ေျပာသလို ေနာင္အနာဂတ္မွာ ရင္ခြင္ထဲကခြဲခြာသြားမည္႔အခ်ိန္ေတြအတြက္ က်င္႔သားရဘို႔ က်မအမ်ားၾကီး အားယူရဦးမွာျဖစ္သည္။
ခုေတာ႔ သမီးေလးအစစအရာရာအဆင္ေျပဘို႔၊ ေဘးအႏ ၱရယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွကင္းရွင္းဘို႔ ခရီးစဥ္အစအလယ္အဆံုး သမီးေလးက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ဘို႔ သတိရတိုင္းဆုေတာင္းေပးေနရင္း သမီးေလးဖုန္းအေခၚကိုေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနပါသည္။
May God Bless you darling...
May God be with you every step....
 

Tuesday, April 8, 2014

ခ်စ္သူ႔ေမြးေန႔



 


ဒီေန႔မနက္သည္ခါတိုင္းမနက္ေတြထက္ေအးခ်မ္းေနသေယာင္ေယာင္… ဆိုင္ဂံုျမိဳ႕ရဲ႕ေႏြအကုန္ကခါတိုင္းေန႔ေတြမွာအစြမ္းကုန္ပူျပင္းလြန္းေပမဲ႔ ဒီမနက္မွာေတာ႔ေအးျမေသာမနက္ခင္းေလးကၾကည္လင္ေနေသာစိတ္ကို ၾကည္ႏူးမႈေတြထပ္တိုးေပးေနျပန္သည္။

ဒီေန႔ခင္ပြန္းသည္ေမြးေန႔မွာမွမေန႔ကပူေနသည္႔ရာသီဥတုကေအးျမျခင္းသို႔ေျပာင္းလဲေပးျခင္းေလလားဟု ကိုယ္႔ဘာသာေတြးရင္းျပံဳးမိသည္။ တစ္ျမိဳ႕ထဲရွိေနပါရက္ႏွင္႔ အတူမရွိေနႏိုင္ေသာမနက္ခင္းကသူ႔အေၾကာင္းေတြပိုေတြးဘို႔ျဖစ္လာခဲ႔သည္ထင္႔။

ညေနမွအိမ္ျပန္လာမည္႔ခင္ပြန္းသည္အတြက္ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အဝယ္ထြက္ဘို႔စဥ္းစားထားေပမဲ႔ အိမ္မွာမီးလာျပင္မည္႔အလုပ္သမားေတြကိုေစာင္႔ရဦးမည္မို႔ သူသာရုတ္တရက္ေစာျပီးအိမ္ျပန္လာလွ်င္ ကိုယ္႔မွာသူ႔ေမြးေန႔အတြက္ဘာမွျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွိသည္မို႔ အားနာရမည္ျဖစ္သည္။

လက္ရွိအလုပ္တာဝန္ေတြလႊဲေျပာင္းျပီးမွအိမ္အသစ္မွာမိသားစုႏွင္႔အခ်ိန္ျပည္႔ေနႏိုင္မည္႔သူက
 ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ လုပ္ငန္းရွိရာေနရာမွာေနထိုင္ေနရဆဲမို႔ မိသားစုႏွင္႔အခ်ိန္ျပည္႔မေနႏိုင္။
ဒီေန႔ေတာ႔သူ႔ေမြးေန႔မို႔အလုပ္ခ်ိန္ျပီးလွ်င္မိသားစုႏွင္႔အတူညစာထြက္စားဘို႔စီစဥ္ျပီးသားျဖစ္သည္။

သားႏွင္႔သမီးကေတာ႔သူတို႔ဖခင္အတြက္ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ျပင္ဆင္ျပီးသားျဖစ္သည္။ ကိုယ္႔မွာသာအိမ္အသစ္မွာ
အသားက်ဘို႔တစ္ေန႔တစ္ေန႔အိမ္ျပင္ျခင္း၊အိမ္မႈကိစၥမ်ားႏွင္႔
အခ်ိန္ကုန္လို႔ကုန္မွန္းမသိႏွင္႔
ခုေတာ႔ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေတာင္ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရေသး။
သူကေတာ႔မိသားစုမ်ားအေပၚတာဝန္ေက်လြန္းသူျဖစ္သည္။
ဇနီးႏွင္႔သားသမီးမ်ားကိုလိုေလေသးမရွိေအာင္
အစစအရာရာျဖည္႕စြမ္းေပးေလ႔ရွိကာလိုတရေစသူျဖစ္သည္။

အိမ္ေထာင္သက္တမ္း၁၅ႏွစ္ခ်စ္သူသက္တမ္း၂ႏွစ္… ၁၇ႏွစ္လံုးသူ႔ေၾကာင္႔စိတ္ဆင္းရဲမႈမ်ားနည္းနည္းမွကိုမခံစားခဲ႔ရျခင္းအတြက္ ရင္ထဲမွလိႈက္လွဲစြာေက်းဇူးတင္ပါသည္။
အိမ္ေထာင္ဦးကာလၾကံဳေတြ႕ရေလ႔ရွိေသာအဆင္မေျပမႈမ်ားကိုလည္း သူ႔ဘက္မွနားလည္ခြင္႔လႊတ္ျခင္းမ်ားျဖင္႔ ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ကိုယ္႔ဘက္ကလစ္ဟင္းခဲ႔ျခင္းမ်ားစြာကိုလည္း အျပစ္မျမင္ဘဲ 
နားလည္ေအာင္သင္ယူေစခဲ႔သူျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ဟိုးအရင္ထဲကေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးကို ခုခ်ိန္ထိရရွိေနျခင္းအတြက္ ျမတ္ႏိုးစြာေက်းဇူးတင္ပါသည္။

သူသည္ကိုယ္႔အတြက္ ဘုရားေပးေသာလက္ေဆာင္အစစ္အမွန္ျဖစ္သည္။
မိသားစုအတြက္၊ကိုယ္႔အတြက္၊သမီးႏွင္႔သားအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာ ထိုလက္ေဆာင္မြန္ကိုတန္ဘိုးထားျမတ္ႏိုးလွ်က္ ဆံုးရံႈးရမွာကိုလည္း စိုးရိမ္မိပါသည္။
ထို႔အတြက္လည္း သူ႔က်န္းမာေရးအတြက္အျမဲဆုေတာင္းေပးေလ႔ရွိသည္။
တည္ၾကည္သစၥာရွိေသာ၊အစဥ္သျဖင္႔မိသားစုေရွ႕မွာမားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးေလ႔ရွိေသာ၊
အဖက္ဖက္မွလိုေလေသးမရွိေအာင္ပံ႔ပိုးေပးေလ႔ရွိေသာ ခင္ပြန္းေကာင္း၊ဖခင္ေကာင္း ၏၄၄ႏွစ္ေျမာက္ေသာေမြးေန႔မွစ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ က်န္းမာျခင္းပကတိကိုရရွိလွ်က္ လိုရာဆႏၵမွန္သမွ် ျပည္႕စံုရပါမည္႔အေၾကာင္း
 ထာဝရဘုရားရွင္ထံဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

သမီးႏွင္႔သားကိုေက်ာင္းသြားၾကိဳရင္းအျပန္မွာေမြးေန႔လက္ေဆာင္အတူဝင္ဝယ္ၾကျပီး
သူျပန္အလာကိုေစာင္႔ၾကိဳေနၾကပါမည္။
သူလည္းခုခ်ိန္မွာ အခ်ိန္မွီအိမ္ျပန္လာႏိုင္ဘို႔ ျပင္ဆင္ေနပါလိမ္႔မည္။

တကယ္ေတာ႔သူ႔ေမြးေန႔တိုင္းမွာအခ်ိန္ျပည္သူ႔အနားရွိေနခ်င္ပါသည္။
ကိုယ္႔ဆႏၵေတြေတြခုခ်ိန္မွာမျပည္႔ဝႏိုင္ေသးမဲ႔
အသက္ေတြၾကီးလို႔ အနားယူခ်ိန္မွာေတာ႔ ေမြးေန႔တိုင္းမွာ ႏွစ္ေယာက္အတူအခ်ိန္ျပည္႔ရွိေနႏိုင္ပါလိမ္႔မည္။
ထိုေန႔မ်ိဳးမွာေတာ႔ ကိုယ္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံက မိဘအဘိုးအဘြားေတြကိုလာေတြ႕မည္႕ 
သမီးသားႏွင္႔ေျမးမ်ားကို အိမ္ဝမွာေစာင္႔ၾကိဳေနပါလိမ္႔မည္။
ထိုေန႔မ်ားကိုေမွ်ာ္လင္႔ေစာင္႔စားရင္း ဒီေန႔က်ေရာက္တဲ႔သူ႔ေမြးေန႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစြာျဖတ္သန္းလိုက္ပါဦးမည္။