Friday, December 21, 2012

သမီးေလး၁၁ႏွစ္ျပည္႔ေမြးေန႔(၂၁၊၁၂၊၁၂)



သမီးေလးသည္ က်မရဲ႕ကမာၻျဖစ္သည္။
သမီးေလးသည္က်မရဲ႕ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းျဖစ္သည္။
သမီးေလးသည္က်မအသက္ရွင္သန္ျခင္းအေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။
သမီးေလးသည္က်မကို သည္းခံတတ္ဘို႔၊ ခြင္႔လႊတ္တတ္ဘို႔
ေဒါသေတြခ်ဳပ္တည္းတတ္ဘို႔၊နားလည္တတ္ဘို႔ ျပဳျပင္ႏိုင္ခဲ႔သူျဖစ္သည္။
က်မဘဝ၏ေကာင္းျခင္းမ်ားအားလံုးသည္ သမီးေလးေၾကာင္႔ရရွိခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
က်မကသမီးေလးကိုအရိပ္ၾကည္႔ခ်စ္၊တစိမ္႔စိမ္႔ရႈမဝခ်စ္ေနရင္း
တႏွစ္ျပီးတႏွစ္ေက်ာ္လြန္လာျပီးေနာက္
ဒီႏွစ္သမီးေလး၁၁ႏွစ္ျပည္႔ခါနီးမွာေတာ႔
စိုးရိမ္ျခင္းေတြအလံုးအရင္းက က်မရင္ထဲလွိမ္႔ဝင္လာခဲ႔သည္။
မၾကာခင္သမီးေလးဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေရာက္တဲ႔အခါ
ဆယ္ေက်ာ္သက္မိဘေတြ ၾကံဳေတြ႕ႏိုင္မဲ႔အရာေတြအတြက္
က်မအေတာ္အတန္ေလ႔လာျပင္ဆင္ျပီးခဲ႔ျပီးျဖစ္သည္။
သမီးေလးကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႔တိုင္း က်မကသမီးေလးႏွဖူးကိုဖြဖြနမ္းျပီးႏႈတ္ဆက္ေလ႔ရွိသည္။
တေန႔ေန႔မွာ ေမေမသမီးကိုေက်ာင္းမွာမနမ္းနဲ႔ေနာ္လို႔ ေတာင္းဆိုလာတဲ႔အခါ
အင္းပါသမီးေလးရယ္… အိမ္ျပန္ေရာက္မွသမီးေလးကိုေမေမတဝၾကီးနမ္းပါ႔မယ္
ဟုျပန္ေျပာျပီး ဝမ္းနည္းစိတ္မဝင္ေအာင္ထိန္းထားဘို႔ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ျပီးျဖစ္သည္။
ေမေမကဘာသိလို႔လဲဆိုတဲ႔စကားမ်ိဳး သမီးေလးႏႈတ္ကထြက္လာခဲ႔ရင္
ေမေမသိတာေတြထက္ သမီးေလးသိတာေတြကပိုမ်ားေနတာကို ေမေမဂုဏ္ယူပါတယ္သမီးရယ္
ဒါေပမဲ႔အဲလိုစကားမ်ိဳးကိုသူမ်ားၾကားသြားရင္ ေမေမ႔သမီးေလးကို
သူမ်ားေတြကရိုင္းလိုက္တာလို႔ေျပာၾကလိမ္႔မယ္…
အဲလိုမေျပာမိေအာင္ၾကိဳးစားေနာ္သမီးေလးဟုေခ်ာ႔ေမာ႔ဆံုးမဘို႔ စဥ္းစားထားပါသည္။
က်မသမီးေလးကလိမၼာျပီး အသိဥာဏ္ၾကြယ္သူေလးမို႔ က်မျပင္ဆင္ထားသေလာက္
သူဆိုးမည္မဟုတ္တာယံုၾကည္ေပမဲ႔ က်မကေတာ႔ အဆိုးအတြက္ေရာ အေကာင္းအတြက္ပါ
ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားပါသည္။
က်မအစိုးရိမ္ဆံုးက သမီးေလးငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင္႔ခ်စ္သူထားမိသြားမွာကိုျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင္႔ သမီးေလးကို ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္တြင္ၾကံဳေတြ႕တတ္ေသာ စိတ္ခံစားမႈမ်ားအေၾကာင္း
ျဖစ္တတ္ေသာအမွားမ်ားအေၾကာင္း အခ်ိန္ရတိုင္း က်မေျပာျပေနပါသည္။
မိန္းခေလးမ်ားအရြယ္ေရာက္ပံုအဆင္႔ဆင္႔အေၾကာင္းကိုလည္း ၾကိဳတင္ေျပာျပထားသည္႔အျပင္
စာအုပ္မ်ားလဲဖတ္ခိုင္းထားပါသည္။
စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္တတ္ဘို႔ ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈကလည္း လိုအပ္သည္ဟု က်မကခံယူထားရာ
အခ်ိန္မွန္ဘုရားရွိခိုးဘို႔၊ဘုရားစာေတြဖတ္ဘို႔ သမီးေလးကိုသြန္သင္ထားပါသည္။
က်မသြန္သင္သည္႔အတိုင္းလိုက္ေလွ်ာက္ျပီး ဘုရားမွန္မွန္ရွိခိုးေလ႔ရွိသည္႔သမီးေလးကို ျမင္ရသည္႔အခါ
က်မရင္မွာၾကည္ႏူးရပါသည္။
တကယ္ေတာ႔က်မသမီးေလးကို က်မမ်က္ေစ႔ေအာက္မွာသာအခ်ိန္ျပည္႔ရွိေနေစခ်င္ပါသည္။
သမီးေလးကို ၾကီးမလာေစခ်င္ေတာ႔ဘူး၊ ၾကီးလာရင္ေမေမ႔ကိုခြဲသြားမွာစိုးလို႔ဟု
ေျပာမိသည္႔အခါ သမီးေလးက သမီးကလည္းမၾကီးခ်င္ပါဘူး..ေမေမနဲ႔ဘဲခေလးေလးလိုေနခ်င္တာဟု
ျပန္ေျပာသည္႔အခါ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိရက္ႏွင္႔ က်မဝမ္းသာမိပါသည္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္၅ႏွစ္ေလာက္ဆို သမီးေလးက က်မႏွင္႔ခြဲျပီး တျခားတႏိုင္ငံမွာ တကၠသိုလ္ပညာရပ္ေတြ
ဆည္းပူးရေတာ႔မွာမို႔
က်မ၏ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားက အလဟသျဖစ္မွာမဟုတ္တာေတာ႔ေသခ်ာပါသည္။
အလိမၼာစာမွာရွိမို႔ ဗဟုသုတရမည္႔စာအုပ္မ်ား သမီးေလးကိုက်မဝယ္ေပးေလ႔ရွိသည္။
စာအုပ္ဆိုင္ေရာက္တိုင္း သမီးေလးဖတ္ခ်င္သည္႔ ဇာတ္လမ္းတိုစာအုပ္ေလးမ်ားကို
သမီးေလးစိတ္တိုင္းက်ေရြးခ်ယ္ေစျပီး ဗဟုသုတႏွင္႔မွတ္သားစရာစာအုပ္မ်ားကိုေတာ႔
က်မကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ေပးျပီး သမီးေလးကိုဖတ္ခိုင္းေလ႔ရွိသည္။
ဒီႏွစ္သမီးေလးေမြးေန႔မတိုင္မီ သမီးေလးဘာလိုခ်င္လဲလို႔ေမးသည္႔အခါ
အဖြင္႔အပိတ္လုပ္ႏိုင္ေသာေလာ႔ကတ္သီးေလးလိုခ်င္ေၾကာင္းေျပာသည္႔အခါ
သမီးေလးလိုခ်င္သည္႔ပံုကိုေရြးခ်ယ္ခိုင္းျပီး က်မက ပန္ထိမ္ဆိုင္သို႔သြားအပ္ခဲ႔သည္။
ပန္းထိမ္ဆိုင္က အမ်ိဳးသမီးက က်မျပေသာပံုကိုၾကည္႔ျပီး
သမီးေလးလိုခ်င္သည္႔ပံုထဲကအတိုင္းခ်ြတ္စြတ္မရႏိုင္ေၾကာင္းေျပာပါသည္။
က်မကအနီးစပ္ဆံုးတူေအာင္လုပ္ေပးဘို႔ေတာင္းဆိုသည္႔အခါ သူတို႔ကၾကိဳးစားမည္ဟုေျပာပါသည္။
ခ်ိ္န္းထားသည္႔ေန႔မွာသြားယူေတာ႔ သူတို႔ၾကိဳးစားျပီးသမီးေလးလိုခ်င္တာႏွင္႔
အနီးစပ္ဆံုးလုပ္ေပးသည္႔လက္ရာကို က်မအလြန္ႏွစ္သက္မိပါသည္။
ေလာ႔ကတ္ေလး၏ႏွလံုးသားပံုေလးကို က်မရဲ႕ႏွလံုးသားအျဖစ္က်မပံုေဖာ္မိျပီး
ေလာ႔ကတ္ေလးေပၚက God Bless You ဆိုေသာစာတမ္းေလးက
သမီးေလးအနားမွာ က်မမရွိသည္႔အခ်ိန္တိုင္း ဘုရားရွင္ သမီးေလးကို
ေကာင္းၾကီးေပးေစာင္႔ေရွာက္ေနေစဘို႔ က်မ၏ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္း၊ယံုၾကည္ျခင္း၊ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းမ်ားစြာႏွင္႔
ဖြဲ႔စည္းထားေသာစာတမ္းေလးျဖစ္သည္။
သမီးေလးကိုေပးမဲ႔ဒီေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးဟာ က်မအတြက္ အလြန္တရာ အဓိပၸါယ္ရွိသလို
သမီးေလးကလည္းႏွစ္သက္သည္႔အတြက္ က်မတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္လံုးၾကည္ႏူးရပါသည္။
ထိုေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလာ႔ကတ္ေလးက သမီးေလး၏ႏွလံုးသားႏွင္႔အနီးဆံုးေသာ
ေနရာေလးမွာ အခ်ိန္ျပည္႔ရွိေနပါလိမ္႔မည္။
သမီးေလးအနားမွာက်မရွိမေနေသာအခ်ိန္တိုင္းမွာ က်မ၏ႏွလံုးသားေပၚတြင္ ထိုးထြင္းထားေသာ
God Bless You ဆိုသည္႔စာသားေလးအတိုင္း
ဘုရားရွင္ကသမီးေလးကို ေကာင္းၾကီးေပးကြယ္ကာေစာင္႔ေရွာက္ပါလိမ္႔မည္။
အခ်ိန္တိုင္း၊နာရီတိုင္း၊စကၠန္႔တိုင္းမွာ
သမီးေလး ေဘးအႏ ၱရယ္အေပါင္းမွကင္းေဝးေနေစဘို႔ က်မအခ်ိန္ရတိုင္းဆုေတာင္းေနပါမည္။
သမီးေလးရဲ႕၁၁ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ကဲ႔သို႔ ေနာင္က်ေရာက္မဲ႔ေမြးေန႔ေပါင္းမ်ားစြာမွာ
မိသားစုေတြအတူရွိေနႏိုင္ဘို႔ က်မဆုေတာင္းပါသည္။
သမီးေလးသည္ က်မရဲ႕ကမာၻျဖစ္သည္။
သမီးေလးသည္က်မရဲ႕ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းျဖစ္သည္။
သမီးေလးသည္က်မအသက္ရွင္သန္ျခင္းအေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။

Rose of Sharon



Friday, November 23, 2012

ႏိုဝဘာၤအေတြးမ်ား



ဒီလထဲမွာမေလးသြားဘို႔ျပင္ဆင္တာေတြ… ဗီယက္နမ္ဗီဇာသက္တမ္းတိုးတာေတြနဲ႔ အလုပ္ေတြရႈတ္ေနခဲ႔တယ္… မေလးသြားဘို႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဘြတ္ကင္အရင္တင္တယ္… တင္ျပီးတာနဲ႔တခါထဲဝယ္… ဟိုတယ္ဘြတ္ကင္တင္…အာလံုးျပီးေတာ႔ ဗီယက္နမ္ဗီဇာသက္တမ္းတိုး…ပတ္စပို႔ျပန္ရေတာ႔မွ မေလးရွားဗီဇာတင္… ခုေတာ႔အားလံုးအဆင္သင္႔…သြားဘို႔ဘဲက်န္ေတာ႔တယ္…(မေလးခရီးစဥ္အတြက္ ဟိုတယ္ဘြတ္ကင္ေတြအကူအညီေပးတဲ႔ေသာမတ္စ္ကိုေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္)
အားလံုးၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေတာ႔ ခေလးေတြေက်ာင္းသြားေနတုန္း အခ်ိန္ပိုထြက္လာတာနဲ႔ သတင္းေတြဘာေတြဖတ္ ၊အင္တာနက္ျပန္ထိုင္ျဖစ္ေတာ႔ အိမ္ျခံေျမဘက္ စိတ္ဝင္စားမိတယ္… တက္လိုက္တဲ႔ေဈးေတြက မယံုႏိုင္စရာ… ကိုယ္၂၀၀၉ဒီဇင္ဘာမွာ ေရာင္းလိုက္တဲ႔အိမ္ေလးက ကိုယ္ရခဲ႔တဲ႔ေဈးထက္ ၄ဆေလာက္တက္ေနျပီ… ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လား… အဲဒီေဈးေတြတကယ္ေရာရွိလို႔လား… ေရာင္းခ်င္တဲ႔သူက သူလိုခ်င္တဲ႔ေဈးကို ေပါက္ေဈးထက္ပိုျပီးေတာင္းေနတာလို႔ဘဲထင္မိတယ္… ကြန္ဒိုေတြလဲေဈးေတြတက္… ျမိဳ႕စြန္ကေျမေဈးေတြကလဲ မၾကားဖူးတဲ႔ေဈးေတြ…
ႏိုင္ငံကအခုမွဖြင္႔စရွိေသး… လူေတြကေလာဘေတြတက္ျပီး ေျမေဈးေတြအရမ္းတင္ေနေတာ႔ တကယ္ေနစရာလိုလို႔ ဝယ္မဲ႔သူေတြအတြက္ မတရားသလိုဘဲ… ကိုယ္က အိမ္နဲ႔ျခံေလး ျပန္လိုခ်င္လို႔ ေဈးေတြစံုစမ္းၾကည္႕တာ ဝယ္ခ်င္စိတ္ကိုေပ်ာက္ေရာ…
သိပ္ေလာဘမတက္ဘဲ တန္ရာတန္ေဈးနဲ႔ေရာင္းမဲ႔သူနဲ႔ တိုက္ရိုက္ေတြ႕ခ်င္စမ္းပါဘိ… ဝယ္တဲ႔အခါလည္း ႏိုင္ငံျခားမွာ Bank to bank ေငြလႊဲေပးလို႔ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ… ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြစဥ္းစားမိမွ အိမ္ေဈးေတြတက္ပစ္လိုက္တဲ႔အိမ္ေရာင္းမဲ႔သူေတြကို အားနာသြားတယ္… သူတို႔လဲလိုခ်င္တာေတာင္းဆိုခြင္႔ရွိတာဘဲ… ရတာမရတာေတာ႔ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေနာ္…
စီးပြါးေရးလဲ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံမွာျပန္လုပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္မိပါရဲ႕… ဒါေပမဲ႔ ျမန္မာျပည္စီးပြါးေရးေလာကနဲ႔ ၁၄ႏွစ္ေလာက္ကင္းကြာေနေလေတာ႔ အစကျပန္စဘို႔ သတၱိမရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္… သိပ္ေပါမ်ားေနလို႔ စီးပြါးေရးလုပ္တဲ႔သူေတြကိုမယွဥ္ရဲတာအမွန္ဘဲ… သူတို႔မွာ တခုရံႈးသြားလဲ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္တဲ႔ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေတြရွိေပမဲ႔ ကိုယ္႔မွာက ကိုယ္႔ႏိုင္ငံကိုယ္ျပန္ေနခ်င္လို႔ ရွိတာေလးေတြနဲ႔ အရင္းတည္ျပီး စလုပ္ရမွာ… အဲဒါေလးပလံုသြားရင္ လို႔စဥ္းစားမိျပီး ေၾကာက္ေနတာနဲ႔ဘဲ လက္ရွိအေနအထားေလးကေနမလႈပ္ရဲေတာ႔ဘူး…
 ဒီႏိုင္ငံမွာအေနၾကာလာေတာ႔ တခါတေလျငီးေငြ႕မိေသးတယ္…ဒါေပမဲ႔ မစြန္႔စားရဲသမွ်ေတာ႔ ဒီတိုင္းေန ေနရဦးမွာပါဘဲ… ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ေလးတခုခုထလုပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္မိေပမဲ႔ ဘာကစလုပ္ရမွန္းမသိ၊ဘယ္သူ႔ဆီက အၾကံဥာဏ္ေတာင္းရမွန္းမသိ….
                               ေဈ းေရာင္းပြဲကမီးအိမ္ေလး... (မဝယ္ခဲ႔ပါဘူး)

                                 Turkishအမ်ိဳးသမီးေတြေရာင္းတဲ႔ဆိုင္

                                 International ladies in Vietnamရဲ႕ရံပံုေငြေဈ းေရာင္းပြဲ

                                 လက္မႈပစၥည္းမ်ိဳးစံုအေရာင္းဆိုင္


ႏိုဝင္ဘာလထဲမွာ ဒီဇင္ဘာအတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြနဲ႔အတူ ရံပံုေငြေဈးေရာင္းပြဲေတြလဲ အေတာ္မ်ားတယ္…အဲဒီေတြထဲက ဗီယက္နမ္ေရာက္ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံတကာကအမ်ိဳးသမီးေတြ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ႔ အဖြဲ႔ေလးရဲ႕ေဈးေရာင္းပြဲကို သြားျဖစ္ခဲ႔တယ္… Turkish အမ်ိဳးသမီးေရာင္းတဲ႔ မုန္႔အခ်ိဳနဲ႔  ဖိလစ္ပိုင္ကအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေရာင္းတဲ႔ ျခံဳပုဝါေလးတစ္ထည္ဘဲ ဝယ္ျဖစ္လိုက္တယ္… မေတြ႕တာၾကာတဲ႔ မေလးရွားသူ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႕လို႔ စကားေတြအၾကာၾကီး ေျပာျဖစ္တယ္…
တျခားႏိုင္ငံသူေတြနဲ႔စကားေျပာျဖစ္တိုင္း ကိုယ္႔ကိုကိုယ္မိတ္ဆက္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကပါလို႔ ေျပာမိတဲ႔အခါ သူတို႔ေတြရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚက ျဖတ္ေျပးသြားတဲ႔ အရိပ္ေပၚမွာ အသိအမွတ္ျပဳမႈေတြက ဟိုးအရင္ႏွစ္ေတြကထက္ ထူးျခားလာတာကို ဂုဏ္ယူဝမ္းသာမိပါတယ္….
ေမ႔ေတ႔ေတ႔ျဖစ္ေနတဲ႔သမိုင္းေၾကာင္းေတြထဲက ကိုယ္႔ႏိုင္ငံဂုဏ္တက္ေစမဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေရြးခ်ယ္ျပီး ျပန္ေႏႊးေနရတယ္… ဘယ္သြားသြားျမန္မာပါလို႔ေျပာရင္ဝိုင္းေမးၾကလြန္းလို႔ အခုေတာ႔ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရတယ္… ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ႏိုင္ငံတကာကစိတ္ဝင္စားေနၾကမွန္း သိရေတာ႔ သတင္းေတြကို အရင္ကထက္ပိုျပီး အေလးအနက္ထားလိုက္ဖတ္ျပီး မွတ္သားရတယ္.. သူမ်ားေမးရင္ေျဖႏိုင္ေအာင္လို႔…
ကိုယ္လိုခ်င္ေနတဲ႔ အေျပာင္းအလဲကေတာ႔ ႏိုင္ငံတကာဘဏ္ေတြမွာ တျခားႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔တန္းတူ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ခြ်င္းခ်က္မရွိ အေကာင္႔ဖြင္႔လို႔ရ၊ေငြလႊဲလို႔ရဖို႔ရယ္… ေနာက္တခုက ဘယ္ႏိုင္ငံေတြကိုသြားသြား တျခားႏိုင္ငံသားေတြလို ဗီဇာလြယ္လြယ္ကူကူရႏိုင္ဖို႔ပါ….
ရတာမရတာအပထား ေမွ်ာ္လင္႔မိတာေပါ႔ေနာ္… ေမွ်ာ္လင္႔ခြင္႔ေလးရလာေနတာကလဲ ေမွ်ာ္လင္႔ခြင္႔ေတာင္မရွိခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ေတြနဲ႔ ႏိႈင္းစာရင္ေတာ႔ ေက်နပ္စရာပါဘဲေလ….
အခ်ိန္ပိုေလးရတုန္း စဥ္းစားမိတာေတြကို ခ်ေရးမိတာပါ… သူမ်ားေတြလို ဝထၱဳေလးေတြေရးဘို႔ နိဒါန္းေတြပ်ိဳးထားေပမဲ႔ mood မဝင္ေတာ႔ဆက္ေရးလို႔မရဘူး… ေတြးမိတာေတြ ေရးခ်ရင္းနဲ႔ဘဲ လာလည္ၾကတဲ႔မိတ္ေဆြေတြကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္… အားလံုးရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ….

Wednesday, October 31, 2012

Busyေအာက္တိုဘာ



ခုတေလာေတြမွာ တကယ္ကိုမအားတာ… ဘေလာ႔ေလးကိုပစ္ထားရတာ စိတ္ေတာ႔မေကာင္း…ဒါေပမဲ႔ ခေလးႏွစ္ေယာက္ တလွည္႕စီေနမေကာင္းျဖစ္တဲ႔အခါ ဘယ္ဘက္မွလွည္႕မၾကည္႕အားေအာင္ကို စိတ္ေတြပူျပီး ညေတာင္မအိပ္ႏိုင္ေအာင္ပါဘဲ… ကိုယ္ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္ သူတို႔ေတြ အဖ်ားတက္မွာ တခုခုျဖစ္မွာစိုးရိမ္တာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရဲဘူး…
သူတို႔ေနျပန္ေကာင္းျပန္ေတာ႔ ကိုယ္႔ပတ္စပို႔သက္တမ္းတိုးဘို႔ျပင္ရျပန္ေရာ… ဟိုခ်ီမင္းမွာ သံရံုးမရွိေတာ႔ သံရံုးရွိရာ ဟႏိြဳင္းကိုသြားဘို႔ျပင္ဆင္ရေတာ႔တယ္… ကိုယ္သြားမယ္ဆို ကိုယ္႔ရဲ႕မီးရထားတြဲၾကီးကတန္းလန္းတန္းလန္း… ခေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္၊ ရန္ကုန္ကေခၚလာတဲ႔အိမ္အကူရယ္ ကိုယ္႔အတြက္ရယ္…ေလယာဥ္လက္မွတ္ဝယ္၊ဟိုတယ္ဘြတ္ကင္တင္ျပီး ဟႏိြဳင္းကိုေျပးရျပန္တယ္…
ဟႏိြဳင္းကသံရံုးမွာမနက္ေလွ်ာက္လႊာတင္၊လက္ေဗြႏွိပ္ၿပီးထားခဲ႔၊ညေနသြားၿပန္ယူ၊ အစစအရာရာအဆင္ေျပပါတယ္…ေနာက္ေန႔ ဟႏိြဳင္းမွာတေနကုန္ေလွ်ာက္လည္တယ္… ေနာက္တေန႔မွာဆိုင္ဂံုၿပန္ေရာက္တယ္…
ဆိုင္ဂံုျပန္ေရာက္ခ်ိန္ခေလးေတြေက်ာင္းပိတ္ထားတုန္းမို႔ ခေလးေတြသြားစစ္ဘို႔ ရက္ခ်ိ္န္းယူ၊ေဆးခန္းသြားနဲ႔ အဲဒီတပတ္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္အခ်ိန္မေပးႏိုင္ခဲ႔။
၂၁ရက္ေန႔ညေနမွာစိတ္မေကာင္းစရာၾကံဳရတယ္… ကိုယ္တို႔ေနတဲ႔ဝင္းထဲမွာလာေနတဲ႔ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ခ်ိဳ႕ကေၾကာင္ေတြကို ေမြးတတ္ၾကတယ္… သူတို႔အလုပ္တာဝန္ျပီးဆံုးလို႔ သူတို႔ႏိုင္ငံအျပီးျပန္ၾကတဲ႔အခါ တခ်ိဳ႕က ေမြးထားတဲ႔ေၾကာင္ေလးေတြကို ထားခဲ႔တတ္ၾကတယ္… ကိုယ္က အဲလိုက်န္ခဲ႔တဲ႔ေၾကာင္ေလးေတြကိုသနားျပီး ကိုယ္႔အိမ္ျခံဝင္းထဲမွာေခၚထားေလ႔ရွိတယ္… အဲလိုေခၚထားရင္းနဲ႔ ကိုယ္႔ျခံထဲေနမွာေနတဲ႔ေၾကာင္ေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္လာတယ္… အဲဒီအမ်ားၾကီးထဲကေနာက္ေပါက္တဲ႔ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ကို ေခြးကိုက္သြားတယ္…ကိုက္တာထက္ ကိုယ္တို႔ေတြ႕တဲ႔အခ်ိန္မွာ ေခြးႏွစ္ေကာင္အဲဒီေၾကာင္ေလးကိုဆြဲေနတာ… ကိုယ္တို႔လင္မယားေခြးေတြကိုေမာင္းထုတ္ျပီးေၾကာင္ေလးကိုေလွာင္အိမ္ေလးထဲထည္႕ အစာေကြ်းျပီး ေဆးခန္းပို႔ဖို႔လုပ္ေတာ႔ တနဂၤေႏြပိတ္ရက္မွာေဆးခန္းေတြက ပိတ္တယ္… အင္တာနက္ကေနရွာေတာ႔ ခပ္ေဝးေဝးတေနရာမွာဖြင္႔တဲ႔ေဆးခန္းတခုရွာေတြ႕တာနဲ႔ ေဆးခန္းပို႕ဖို႔အဲဒီေၾကာင္ေလးကို ေခၚေတာ႔ သူအသက္မရွိေတာ႔ဘူး… ကိုယ္႔မ်က္စိေရွ႕တင္ျဖစ္သြားတာမို႔ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္…သမီးေလးဆို ေနာက္ေန႔မနက္ထိငိုတုန္း… ကိုယ္ကေတာ႔ တပတ္ေလာက္အၾကာမွာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေသးေပမဲ႔ သူ႔ကံဘဲေလလို႔ ေျဖေတြးလို႔ရသြားတယ္…

ခေလးေတြေက်ာင္းျပန္ဖြင္႔ေတာ႔ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ရက္အတြက္ အပန္းေျဖခရီးထြက္ဖို႔ စီစဥ္ရျပန္ေရာ…
ခရီးေတြလည္းခေလးေတြေက်ာင္းပိတ္တိုင္းထြက္ေနေတာ႔ သြားစရာေနရာေတြလည္းထပ္ေနျပီ…စီစဥ္လို႔ေတာ႔ျပီးသေလာက္ရွိေနပါျပီ….
ဒီတပတ္ ေက်ာင္းမွာ Halloween ပြဲလည္းရွိေတာ႔ costumeရွာဝယ္ရေသးတယ္… ဒီေန႔ေတာ႔ အဲဒါေတြဝတ္ျပီးေက်ာင္းသြားၾကေလရဲ႕…
မေန႔က ဘေလာ႔ေရးမွခင္ျဖစ္ေပမဲ႔ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖၚေတြလို ရင္းႏွီးသြားၿပီး ခ်စ္ခင္တြယ္တာရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႔မို႔ ဖုန္းဆက္ႏႈတ္ဆက္ျဖစ္ပါတယ္… သူ႔အတြက္ ဝယ္ထားတဲ႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးေတာ႔ လူခ်င္းေတြ႕မွေပးေတာ႔မယ္…
ဒီေအာက္တိုဘာလထဲမွာ အလုပ္ေတြရႈတ္ေနလိုက္တာ ခုမွဘေလာ႔ပို႔စ္တင္ျဖစ္တယ္…
ေနာက္လေတာ႔ ေရးလက္စတန္းလန္းေလးေတြ အျပီးသတ္ျဖစ္မလား မေသခ်ာေသး…
ခေလးေတြၾကီးလာရင္ေတာ႔ တျခားဘေလာ႔ဂါေမာင္ႏွမေတြလို ပံုမွန္ေရးႏိုင္မယ္ထင္ရဲ႕….
ခုေတာ႔ ဘေလာ႔ေလးက ဆန္႔ငင္ဆန္႕ငင္ အသက္ဆက္ေနရရွာတယ္…
ပံုမွန္မေရးျဖစ္ေပမဲ႔ ဒီဘေလာ႔ေလးကို
လာလည္ၾကတဲ႔မိတ္ေဆြေမာင္ႏွမမ်ားကို အထူေက်းဇူးတင္လွ်က္




Robin Hood နဲ႔ Lady Vampire ေက်ာင္းသြားခါနီးအိမ္ကအထြက္





ROSE OF SHARON

Wednesday, September 26, 2012

ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးေဘာလံုးအသင္းဗိုလ္လုပြဲ



                                 ပရိသတ္မ်ားမွႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကိုသီဆိုေနစဥ္


                                 ပြဲစၿပီး၁၁မိနစ္အၾကာေခါင္းတြင္ဒဏ္ရာရသြားေသာစမ္းစမ္းေမာ္ႏွင္႔အမွတ္တရ


                                 ၿပိဳင္ပြဲရလာဒ္


                                 ဒုတိယဆုလက္ခံရယူအၿပီး
(ဓာတ္ပံုအခ်ိဳ႕ကို(https://www.facebook.com/pages/Myanmar-National-League/178900665539718?ref=ts)Myanmar National Leagueမွယူပါသည္)


၂၁ရက္ေန႔ညမွာဟိုခ်ီမင္းၿမိဳ႕မွာေနတဲ႔အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကဖုန္းဆက္တယ္… မနက္ၿဖန္ အမ်ိဳးသမီးေဘာလံုးဗိုလ္လုပြဲရွိတယ္… ၿမန္မာနဲ႔ဗီယက္နမ္ကန္မွာ… သြားၾကည္႔ၾကဘို႔အေဖာ္စပ္တာပါ… ေဘာလံုးကကန္ေနတာသိေပမဲ႔ ဘယ္ကြင္းမွာကန္မွန္းမသိဘူး… အခါတိုင္းက တစ္ေယာက္မဟုတ္တစ္ေယာက္ကဆက္သြယ္ၿပီး ဘယ္ေန႔ကန္မယ္…လာအားေပးပါေၿပာရင္ လိုက္ခ်င္တဲ႔လူေတြစုၿပီး သြားၾကည္႔လိုက္တာ… အခုက ဘယ္သူမွလဲမဆက္သြယ္…ဘယ္မွာကန္မွန္းေတာင္မသိ… ညဘက္လဲၿဖစ္ေနေတာ႔မနက္ၿဖန္ေဘာလံုးပြဲသြားၾကည္႔မယ္ဆိုတာေလာက္သာ နီးစပ္ရာကိုအသိေပးၿပီး အိပ္ရာဝင္လိုက္ရပါတယ္…
ေနာက္ေန႔မနက္မွ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ရံုးက ဝန္ထမ္းေတြအကူအညီနဲ႔ ေဘာလံုးကြင္းေနရာသိရတယ္… ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို လက္မွတ္သြားဝယ္ဘို႔လႊတ္လိုက္တာ ၿပန္လာေတာ႔ လက္မွတ္ကမေရာင္းဘူး… ဖိတ္စာနဲ႔ဝင္ရတာတဲ႔…ကိုယ္႔မွာက ဖိတ္စာမရွိေတာ႔ အိမ္ကေန ပတ္စပို႔မိတၱဴဆြဲသြားၿပီး ဟိုေရာက္ရင္ လံုၿခံဳေရးေတြနဲ႔ညွိမယ္ဆိုၿပီး ညေန၆နာရီအေရာက္ ေဘာလံုးကြင္းကိုသြားၾကပါတယ္…
ဟိုေရာက္ေတာ႔ VIPဝင္ေပါက္ကတာဝန္ခံေတြနဲ႔စကားဝင္ေၿပာတာအဆင္ေၿပပါတယ္… ၿမန္မာေဘာလံုးအသင္းကတာဝန္ရွိသူတစ္ေယာက္ကိုေခၚေပးခိုင္းေတာ႔လဲေခၚေပးၾကပါတယ္… ေဘာလံုးအသင္းကိုလိုအပ္တာေတြကူညီေပးဘို႔တာဝန္ယူထားတဲ႔ ဗီယက္နမ္ေကာင္ေလးက က်မတို႔ၿမန္မာပရိသတ္အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း စီစဥ္ေပးပါတယ္…
အားေပးတဲ႔ၿမန္မာပရိသတ္က၂၀ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါတယ္… ဟိုခ်ီမင္းနဲ႔သိပ္မေဝးတဲ႔ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕မွာ စက္ရံုတခုကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔သူငယ္ခ်င္းက သူ႔စက္ရံုက ၿမန္မာဝန္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပါေခၚလာတဲ႔အၿပင္ ေခါင္းစည္းေတြ စတစ္ကာေတြကို အခ်ိန္လုၿပီး ၿပင္ဆင္ခဲ႔ပါတယ္…
က်မတို႔ၿမန္မာပရိသတ္ရဲ႕အားေပးသံက ဗီယက္နမ္ပရိသတ္အမ်ားၾကီးၾကားမွာ ဟိန္းသံကိုထြက္လို႔…
ပြဲစၿပီးသိပ္မၾကာခင္ အရမ္းေတာ္တဲ႔ နံပါတ္၆စမ္းစမ္းေမာ္ ေခါင္းထိၿပီး ၄ခ်က္ခ်ဳပ္ၿပီး နားလိုက္ရပါတယ္… အခ်ိန္ပိုကစားတဲ႔ဒုတိယပိုင္းမွာလည္း အဝါကဒ္ႏွစ္ခါထိသြားလို႔အနီကဒ္နဲ႔သန္းသန္းေထြးအထုတ္ခံခဲ႔ရၿပီး ၁၀ေယာက္ထဲနဲ႔ကစားတာေတာင္ ဗီယက္နမ္ကဂိုးမသြင္းႏိုင္ခဲ႔ဘဲ သားေရက်တာေၾကာင္႔ ပယ္နယ္တီနဲ႔ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ရပါတယ္…
ၿမန္မာေတြရံႈးေပမဲ႔ ဗီယက္နမ္ေတြကပိုေတာ္လို႔ႏိုင္သြားခဲ႔တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ပြဲၾကည္႔ပရိသတ္ေတြရဲ႕မ်က္ၿမင္ကိုယ္ေတြ႕ပါ… ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးအသင္းဟာ ၿပိဳင္ဘက္ရဲ႕နယ္ေၿမမွာေၿခအသာနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ၾကံ႕ခိုင္စြာကစားခဲ႔တာပါ….
ေနာက္လာမဲ႔ပြဲေတြမွာ ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးအသင္းေရႊတံဆိပ္ဆုဆြတ္ခူးႏိုင္ပါေစလို႔ ရင္ထဲကေန လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္….