Sunday, February 19, 2012

လြတ္ေၿမာက္ေတာင္


(ပံုကို Google မွယူပါသည္)


ဒီေတာင္ထိပ္ေပၚကို သူေရာက္ရွိေနခဲ႔သည္မွာ ရက္အတန္ၾကာခဲ႔ၿပီၿဖစ္သည္… ယခုထက္ထိထိုေတာင္ထိပ္ေပၚမွ ထြက္ခြါသြားလိုစိတ္ သူ႔တြင္မရွိေသး…
………………………………………………………………………………………….
ထိုေတာင္ထိပ္ေပၚသို႔ သူေရာက္ရွိသြားဘို႔အတြက္ ခက္ခဲစြာဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ရၿခင္းၿဖစ္သည္… သူ႔မွာ အိမ္ေထာင္ဖက္ႏွင္႔ သားသမီးမ်ား ရွိေနေသးသည္မို႔ သူလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပစ္ဖို႔ လြယ္ကူစြာမဆံုးၿဖတ္ႏိုင္ခဲ႔… ႏွစ္အတန္ၾကာ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားစြာကို ေအာင္႔အည္းသည္းခံလွ်က္ ထိုေန႔ရက္ေရာက္ရွိလာဘို႔ကို ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္တခုအၿဖစ္ သူနွလံုးသြင္းထားခဲ႔သည္….

လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွ သူ႔ထက္ငါေနရာယူ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ားမွ သူေဘးထြက္ခဲ႔ၿပီး ကိုယ္႔ကိုသတ္မွတ္ေပးထားေသာ တာဝန္မ်ားကိုသာ ေက်ၿပြန္ေအာင္သူထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္… ထိုကဲ႔သို႔ေဘးထြက္ေနရင္းကေန တိုက္ခိုက္မႈေတြခံရတာမ်ိဳးရွိလာလွ်င္လည္း သူအတတ္ႏိုင္ဆံုးေရွာင္ထြက္ခဲ႔သည္… ေရွာင္ထြက္ရင္းက ကိုယ္႔ကိုသာ ပစ္မွတ္ထား တိုက္ခိုက္ေနသူမ်ား ကိုယ္ႏွင္႔ေဝးရာ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာေနရာမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိသြားႏိုင္ၾကဘို႔ ဆုေတာင္းေပးေနမိသည္… ကိုယ္ကေတာ႔ဒီကထြက္သြားဘို႔မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ေသာေၾကာင္႔ ၿဖစ္သည္… ေနရာသစ္တခုသို႔ေၿပာင္းေရႊ႕ဘို႔ သူမစဥ္းစားေတာ႔ဘဲ သူ႔ပန္းတုိင္ေအာင္ၿမင္ေရးကိုသာ သူအေလးထားခ်င္ေတာ႔သည္….

သူ႔မွာ သူမ်ားအေပၚ ပ်က္စီးေစလိုစိတ္မရွိဘဲ သူ႔ကိုမတိုက္ခိုက္ၾကရံုသာရည္ရြယ္ေတာင္းမိေသာထိုဆုေၾကာင္႔ သူ႔လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွ သူ႔ကိုတိုက္ခိုက္ၾကသူမ်ား သူဆုေတာင္းခဲ႔သလို သူ႔အနားမွ ရာထူးတိုးေၿပာင္းေရႊ႕သြားၾကေသာအခါ သူလိပ္ၿပာသန္႔စြာၿပံဳးေနႏိုင္ခဲ႔ပါသည္… သူကေတာ႔ ဒီေနရာ ဒီရာထူးမွာပင္ တာဝန္ေတြေက်ေအာင္ထမ္းေဆာင္ရင္း သူ႔ပန္းတိုင္သို႔ေရာက္ရွိေရးအတြက္ အကြက္ခ်စီစဥ္လွ်က္ရွိေနဆဲ…

သူ႔အိမ္မွာ ဘာပစၥည္းအသစ္ဝယ္မလဲ စိတ္ဝင္စားတတ္ေသာ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားကိုလည္း အလုပ္ကၿပန္လာခ်ိန္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕တိုင္း ၾကည္လင္စြာၿပံဳးၿပဘို႔ သူၾကိဳးစားခဲ႔သည္… သူ႔အိမ္မွာ ကိုယ္႔အိမ္မွာထက္သာေသာ ဇိမ္ခံပစၥည္းမ်ား ကို လာၾကည္႔လွည္႔ပါဟုဖိတ္ေခၚတတ္ေသာ တအိမ္ေက်ာ္မွ အိမ္နီးခ်င္းထံသို႔ ၿပံဳးရႊင္စြာ သြားေရာက္လည္ပတ္ၿပီး ထိုပစၥည္းမ်ား သူမဝယ္ႏိုင္ပါေၾကာင္း ရိုးသားစြာဝန္ခံခဲ႔ရၿခင္းအား သူဂုဏ္ယူႏိုင္ခဲ႔ပါသည္… ေနာက္ေနာင္မေတြ႕ရေတာ႔မည္႔ထိုသူမ်ားအေပၚ စိတ္ေကာင္းၾကည္လင္စြာၿဖင္႔ သူဆက္ဆံႏိုင္ခဲ႔ၿခင္းက ထိုပန္းတိုင္ေၾကာင္႔သာၿဖစ္သည္… အရင္ကေတာ႔ ထိုအိမ္နီးခ်င္းမ်ားအေပၚ သူစိတ္ပ်က္ခဲ႔ၿခင္းကို ရိုးသားစြာဝန္ခံလိုပါသည္… အခုေတာ႔ သူ႔ပန္တိုင္ေရာက္ရွိေရးသာ သူ႔အာရံုထဲမွာရွိေသာေၾကာင္႔ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင္႔စိတ္အေထြေထြမ်ားကို သူအေရးမထားေတာ႔ပါ….
အိမ္ေထာင္ဖက္ႏွင္႔သားသမီးမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာအတြက္ နည္းနည္းမွ မညည္းညဴေတာ႔ဘဲ တေန႔ရေစရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း ကတိေပးႏိုင္လာသည္…ထိရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ ခ်မွတ္ၿပီးခ်ိန္မွၿပီး သူ႔စိတ္ေတြၿငိမ္းခ်မ္းလာခဲ႔ေၾကာင္း သူသတိထားမိသည္…
ခုေတာ႔သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ၿပည္႔ဝေတာ႔မည္ၿဖစ္သည္…သူအႏွစ္ႏွစ္အလလစုေဆာင္းခဲ႔ေသာ ေငြေၾကးၿဖင္႔ လုပ္ငန္းအေသးစားတခု ၊ လုပ္ငန္းလည္ပတ္ရန္အတြက္ သူစိတ္ခ်ရေသာဝန္ထမ္းမ်ား အရာအားလံုးကို သူ႔အိမ္ေထာင္ဖက္ထံလႊဲေၿပာင္းေပးခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ၿပီး သားသမီးမ်ားလည္း ပညာစံု အလုပ္ကိုယ္စီႏွင္႔ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ သူ႔မွာေနာက္ဆံတင္းစရာ ဘာတခုမွမရွိေတာ႔ဟု သေဘာထားၿပီး ထိုခရီးကိုသူထြက္လာခဲ႔ေတာ႔သည္…

………………………………………………………………………………………………………………………………………

သူထိုေတာင္ထိပ္ေပၚတြင္ထိုင္ရင္း သူ႔ကိုယ္သူေက်နပ္ေနခဲ႔သည္…သူ႔မွာပိုင္ဆိုင္သမွ်သည္ ခုခ်ိန္တြင္ မိုးကာတဲေလး၊အိတ္ထဲတြင္ရွိေသာ ထမင္းေၿခာက္မ်ားႏွင္႔အဝတ္အနည္းငယ္သာၿဖစ္သည္… ေတာင္ေအာက္ကစမ္းေခ်ာင္းေလးတြင္ သူလိုအပ္သမွ်သယ္ယူရန္ လံုေလာက္ေသာေရရွိသည္… ဘဝတြင္ ဘာမွမလိုအပ္ေသာ ထိုခံစားခ်က္ကို တစိမ္႔စိမ္႔ခံစားရင္း ေတာင္ထိပ္ေပၚတြင္ သဘာဝတရားမ်ားႏွင္႔ လက္ပြန္းတတီးရွိေနလိုေသာ သူ၏ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ၿပည္႔ဝခဲ႔ၿခင္းအတြက္ ၾကည္ႏူးပီတိၿဖစ္မိသည္…

ဒီေတာင္ထိပ္ေပၚကို သူေရာက္ရွိေနခဲ႔သည္မွာ ရက္အတန္ၾကာခဲ႔ၿပီၿဖစ္သည္… ယခုထက္ထိထိုေတာင္ထိပ္ေပၚမွ ထြက္ခြါသြားလိုစိတ္ သူ႔တြင္မရွိေသး….
Posted by at

21 comments:

  1. VistaFebruary 19, 2012 at 8:53 AM

    ဖတ္သြားေတြးသြား ..

    ReplyDelete
  2. ေန၀သန္February 19, 2012 at 11:01 AM

    ဘ၀မွာ စိတ္ကေက်နပ္ေနရင္ အရာရာက ျပည့္စံုပါသတဲ့.. အစ္မေရ.. း))... တိုတိုေလးနဲ႕ ထိမိပါရဲ႕..

    ခင္မင္လ်က္
    ေန၀သန္

    ReplyDelete
    Replies
    1. rose of sharonFebruary 19, 2012 at 11:49 AM

      ေနဝသန္... ေက်းဇူးေနာ္ း)

      Delete
  3. San San HtunFebruary 19, 2012 at 11:24 AM

    အဲလိုေလးသာ ေနခ်င္ေတာ့တယ္ အမေရ..

    ReplyDelete
  4. သက္တန္႔ခ်ိဳFebruary 19, 2012 at 12:02 PM

    လြတ္ေၿမာက္ေတာင္ အေၾကာင္းဖတ္ၿပီး ေတြးစရာတစ္ခုရသြားပါတယ္ ဗ်ာ း)) ။

    ReplyDelete
    Replies
    1. rose of sharonFebruary 19, 2012 at 12:49 PM

      သက္တန္႔ခ်ိဳ.. ေက်းဇူးေနာ္...

      Delete
  5. ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)February 19, 2012 at 2:48 PM

    ဘာဝရဲ႕အရႈပ္အေထြးၾကားမွာ ေနလာခဲ႕ရတာၾကာေတာ႔ လြတ္ေျမာက္ေတာင္လို ေအးခ်မ္းတဲ႔ေနရာမ်ိဳးကေန မူလေနရာကို ျပန္ခ်င္စိတ္မရွိသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို နားလည္ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္
    ဒီစာေလးဖတ္ျပီး တစ္မ်ိဳးေလး ခံစားရတယ္

    ReplyDelete
    Replies
    1. rose of sharonFebruary 19, 2012 at 3:57 PM

      ေခ်ာေရ... လာလည္တာေက်းဇူးေနာ္

      Delete
  6. kayFebruary 19, 2012 at 2:53 PM

    ဘယ္ေတာင္ေပၚ ေရာက္သြားတာပါလိမ့္

    ReplyDelete
    Replies
    1. rose of sharonFebruary 19, 2012 at 3:57 PM

      ေက... အင္းေနာ္..ဘယ္ေတာင္ေပၚေရာက္သြားတာပါလိမ္႔?

      Delete
  7. Angelhlaing(May everybody be happy and healthy!February 19, 2012 at 8:53 PM

    တစ္ကယ္ကို လြတ္ေၿမာက္ခ်င္ေနသူ....
    မမေရ ေတြးလွ်က္ ခံစားအားေပးလွ်က္ပါလို႕...

    ReplyDelete
    Replies
    1. rose of sharonFebruary 20, 2012 at 5:18 AM

      Angelhlaing... ေက်းဇူးေနာ္ညီမေလး

      Delete
  8. T T SweetFebruary 20, 2012 at 6:58 AM

    အက္ေဆးေလးလိုလဲ ေရးတတ္တယ္ေနာ္။ ၊ ဖတ္လို႔ေကာင္းပါတယ္။

    ReplyDelete
    Replies
    1. rose of sharonFebruary 20, 2012 at 9:50 AM

      မဆြိေရ... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ း))

      Delete
  9. ညီရဲFebruary 20, 2012 at 12:30 PM

    ဖတ္ျပီး ေတြေဝသြားမိတယ္... ေတြးစရာေလးေတြလဲ ရသြားတယ္...

    ReplyDelete
  10. rose of sharonFebruary 20, 2012 at 12:37 PM

    ညီရဲ... ေက်းဇူးေနာ္

    ReplyDelete
  11. AnonymousFebruary 21, 2012 at 9:51 PM

    အေတြးေတြ အမ်ားႀကီးေပးလိုက္တဲ့ စာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပဲ မေဖာ ေရ..
    ဖတ္ရတာ တိုတိုေလးနဲ႔ အဓိပၸါယ္ရွိလိုက္တာ..
    အိမ္မက္ေစရာ

    ReplyDelete
  12. AnonymousFebruary 23, 2012 at 7:37 PM

    ဖုန္းနဲ့ ဖတ္ၿပီးတာေတာ့ ၾကာပါျပီ
    ဒီစာေလးလည္း သေဘာက်တယ္၊
    ဟိုတခါ ၀တၳဳတိုေလးေတြ ေရာေပါ့။

    ReplyDelete
  13. ျမတ္ပန္းႏြယ္ (Myat Pan Nwe)March 1, 2012 at 9:23 AM

    ဒါေလးဖတ္ျပီး လြတ္ေျမာက္ေတာင္ေပၚက လူကို အားက်တဲ႔စိတ္နဲ႔အတူ ျမတ္ကိုယ္ျမတ္ ရင္ေမာသြားတယ္။ ေသခ်ာဖတ္သြားပါတယ္ ..

    ခင္တဲ႔
    ျမတ္

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)