Friday, August 26, 2011

အမိေၿမသို႔အၿပန္( အပိုင္း၁)


တစ္လအလိုေလာက္ထဲကၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္ထားတဲ႔အိတ္ေတြသယ္ၿပီးေလဆိပ္ဆင္းရံုပါဘဲ… အားလံုးအဆင္သင္႔ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္ထားရက္နဲ႔ သြားခါနီးမွ ဖိနပ္စီးေနတုန္း လက္ထဲကအိုင္ပတ္ခ်ာ႔ဂ်ာကက်န္ေနခဲ႔တာ ကားထြက္ၿပီးမွ သတိရလို႔ ၿပန္လွည္႔မယူေတာ႔ဘူး… ရန္ကုန္မွာဝယ္လို႔ရမယ္လို႔ထင္တယ္… ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ႔လဲေအးေအးေဆးေဆးပါဘဲ ၂နာရီ၁၅မိနစ္ေလာက္ေစာေရာက္ေနေတာ႔ ေကာင္တာေတာင္အဆင္သင္႔မၿဖစ္ေသးဘူး… အေရွ႕မွာကိုယ္႔ထက္ေစာေရာက္ေနတဲ႕သူသံုးေယာက္ေလာက္တန္းစီေနၾကတယ္… ကိုယ္႔အလွည္႔ေရာက္ေတာ႔ အခါတိုင္းလိုေအးေဆးဘဲထင္ထားတာ သမီးေလးပတ္စပို႔က သက္တမ္း၆လမက်န္လို႔တဲ႔ ခဏေစာင္႔ပါဆိုၿပီး ေကာင္တာကအမ်ိဳးသမီးက သူ႔အထက္လူၾကီးကိုသြားေမးတယ္… သူတို႔ကေၿပာတယ္… ၿမန္မာဘက္ကိုဝင္ရင္ ၿပသနာတက္လိမ္႔မယ္တဲ႔… သက္တမ္း၆လမရွိရင္ သူတို႔ႏိုင္ငံထဲေပးမဝင္ဘူးတဲ႔… ဒါနဲ႔က်မကလဲေၿပာၿပရတယ္… ငါကၿမန္မာပါ… ဟိုဘက္ကအပိုင္းကို ငါ႔ဟာငါရွင္းႏိုင္တယ္… boarding passဘဲေပးပါလို႔… သူတို႔ေတြလဲေခါင္းခ်င္းဆိုင္သြားတယ္… ခဏေနေတာ႔ ရာထူးပိုၾကီးပံုရတဲ႔အမ်ိဳးသမီးကထြက္လာၿပီး နင္တာဝန္ယူတယ္ဆိုရင္ လက္မွတ္ထိုးသြားပါတဲ႔… ၿပသနာၿဖစ္လာရင္ သူတို႔အဲလိုင္းနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး… ကိုယ္႔ဟာကိုယ္တာဝန္ယူပါ႔မယ္ဆိုတာလက္မွတ္ထိုးခဲ႔ရပါတယ္… အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကေၿပာေသးတယ္… ဗီယက္နမ္ဆိုရင္ တလသက္တမ္းက်န္ေသးရင္ေေတာင္ အဝင္လက္ခံတယ္တဲ႔ (ဒါဟဲ႔ ဒို႔ဗမာ.. ေပါ႔ေသးေသးေတာ႔မဟုတ္ဘူး…အဝင္ထဲကေၿခာက္ထားတာ)
ဗီယက္နမ္အင္မီဂေရးရွင္းကေတာ႔ အဝင္လြယ္သလို အထြက္လဲလြယ္ပါတယ္… စာအုပ္ထဲက အဝင္တံုးကိုရွာၿပီး အဲဒီေဘးမွာ အထြက္တံုးေလးထုေပးလိုက္တာပါဘဲ … ဘာစကားမွေၿပာစရာမလိုပါဘူး… သူ႔ႏိုင္ငံကေနၿပန္ထြက္ရင္ ေဒၚလာ၅၀၀၀ထက္ပိုယူသြားခြင္႔မရွိဘူး( အရင္ကေဒၚလာ၇၀၀၀) ဆိုေပမဲ႔ အိတ္ေတြေသခ်ာဖြင္႔ခိုင္းၿပီးစစ္တာမ်ိဳးေတာ႔မရွိပါဘူး….

ေလယာဥ္ေစာင္႔ေနခ်ိန္မွာၿမန္မာသံုးေလးေယာက္ေလာက္ေတြ႔ေပမဲ႔ က်မတို႔သားအမိေတြ ၿမန္မာစကားေၿပာေနသံၾကားေတာ႔ က်မတို႔နားကထထြက္သြားၾကတဲ႔အခါ က်မလဲ မသိခ်င္ေယာင္ဘဲေဆာင္ေနလိုက္ပါေတာ႔တယ္… အရင္ကဆို ၿမန္မာစကားသံၾကားရင္ ၿမန္မာလားဟင္လို႔ေမးၿပီး ဖုန္းနံပါတ္ေပး မိတ္ဆက္တတ္ေပမဲ႔ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ၿမန္မာခ်င္းအေပါင္းအသင္းမလုပ္ခ်င္သူတခ်ိဳ႕နဲ႔ ဆံုၿပီးတဲ႔ေနာက္ပိုင္း သူမ်ားကေရွာင္တယ္လို႔ခံစားမိရင္ ကိုယ္လည္း မသိသလိုေနတတ္လာပါၿပီ…
ေလယာဥ္ကစထြက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္ တိမ္ေတြၿဖတ္တဲ႔အခါ ေလယာဥ္ခါတာအရမ္းဘဲ… ခဏေနေတာ႔ ေလယာဥ္မႈးကေၾကၿငာတယ္… မေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႔ စက္ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈၿဖစ္ေနတာတဲ႔…ဘုရားဘုရားလို႔ ဘုရားတေနတုန္း ရင္ထဲမွာလိႈက္ခနဲၿဖစ္ၿပီး ေလယာဥ္ေအာက္ကိုဒုန္းခနဲထိုးက်သြားတာခံစားလိုက္ရတယ္… သားေလးကအိပ္ေနလို႔မသိလိုက္ေပမဲ႔ သမီးေလးခမ်ာေၾကာက္ၿပီး လက္ဖ်ားေတြခ်က္ခ်င္းေအးခဲသြားတာ သနားလိုက္တာ….
(ဆက္ပါဦးမည္)

15 comments:

  1. ကေလးေလးေတြသနားပါတယ္....ေၾကာက္ေနမွာေနာ္...။ အဆက္ေလးေစာင့္ဖတ္ပါဦးမယ္အမ...။

    ခင္တဲ႔
    မိုးေငြ႔

    ReplyDelete
  2. ဗီယက္နမ္ေလေၾကာင္းလိုင္း က မဆိုးပါဘူးလို႕ ပဲ သတင္းထြက္တာ။ စက္ခ်ိဳ႕ယြင္းတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ေၾကာက္စရာ ႀကီးဗ်။

    ReplyDelete
  3. မမ ကုိရီးယားကားလုိပဲ ေကာင္းခန္းေရာက္ေတာ့ ျဖတ္ခ်လုိက္တယ္.. :P
    ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ဒီပုိ႔စ္ကုိ ဖတ္ခြင့္ရေနလုိ႔ အႏၱရာယ္မျဖစ္ခဲ့ဘူးဆုိတာကုိ သိတယ္.. ဒါေပမဲ့ လန္႔သြားတယ္ .
    ဆက္ရန္ေတြ ေမွ်ာ္ေနမယ္..

    ReplyDelete
  4. မမေရ ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ပါလို႕.. ရင္တထိတ္ထိတ္ရွိလွတယ္မမေရ..

    ReplyDelete
  5. ဒီပိုု ့စ္ေလးေရးေနႏုုိင္တယ္ဆိုုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနေကာင္းတယ္လိုု ့ဘဲေတြးျပီး ၀မ္းသာမိပါတယ္။
    ေၾကာက္စရာၾကီးေနာ္။
    အိုင္အိုုရာ

    ReplyDelete
  6. You did art of writing:)My heart leaps up to read sequel.You may be busy just come back.Take your time...
    Gyidaw

    ReplyDelete
  7. ေအာင္မေလး မ႐ိုစ့္တို႔က ကိုရီးယားကားလို လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ....:)

    ReplyDelete
  8. ျမန္ျမန္ဆက္ပါ ေဖာေရ...

    ReplyDelete
  9. ဇတ္လမ္းက အဖြင့္ကတည္းက ဆြဲေခၚသြားတာပါလား..၊ အိုင္ပက္ ခ်ာ့ဂ်ာ၊ ျမန္မာအင္မီဂေရး႐ွင္း...ဒါေတြကို ဘယ္လိုႀကံဳမွာလဲ၊ ဒီၾကားထဲ စက္ခ်ိဳ႕ယြင္းတဲ့ ေလယာဥ္ကပါ ဇတ္႐ွိန္ကို ျမႇင့္လိုက္ေသးတယ္..၊ း) ဆက္ရန္ ကို ေစာင့္ေနမယ္ဗ်ိဳ႕...။

    ReplyDelete
  10. ေအာင္မေလးဗ်ာ....ေလပ်ံစီးရင္ ပ်က္က်မွာသိပ္ေၾကာက္တာ....၊ဘာေတြျဖစ္
    သလဲသိခ်င္သြားျပီ...၊ဆက္ရန္ေမွ်ာ္ေနသဗ်ဳိး.....။

    ReplyDelete
  11. ဖတ္လို ့ေကာင္းတယ္ မေနာ္ေရ။
    "ေလယာဥ္ေစာင္႔ေနခ်ိန္မွာၿမန္မာသံုးေလးေယာက္ေလာက္ေတြ႔ေပမဲ႔ က်မတို႔သားအမိေတြ ၿမန္မာစကားေၿပာေနသံၾကားေတာ႔ က်မတို႔နားကထထြက္သြားၾကတဲ႔အခါ "
    အဲဒါမ်ဳိးက်မလည္းခနခန ၾကုံရတတ္တယ္၊
    ဘာျဖစ္လို ့အခ်င္းခ်င္းအေပါင္းအသင္းမလုပ္ခ်င္ၾကတာလဲေနာ္!!!!
    ခင္မင္တဲ့
    မီးမီး(US)
    facebook Mall World မွာလက္ေဆာင္ေတြ
    အမ်ားၾကီးပို ့ေပးလိုက္မယ္ေနာ္ :)

    ReplyDelete
  12. သူမ်ားေတြ ေျပာသလိုပဲ၊
    ဆက္ရန္ကို အေတာ္ စိတ္၀င္စားသြားတယ္။

    ReplyDelete
  13. မေရာက္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ကိုၾကာသြားပါရဲ႕...မဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကာလက စာေႁကြးေတြကို အခ်ိန္ရမွ အားပါးတရ လာရွင္းပါဦးမယ္...ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးကိုလည္း စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ဖတ္လွ်က္ပါ...

    ReplyDelete
  14. ျပန္ေရာက္ျပီလား သူငယ္ခ်င္းေလး။
    မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း ရိုစ္ရယ္၊ ရင္တုန္လိုက္တာ..။
    ဘာလို႔ အပိုင္း(၁)ကို ျဖတ္လိုက္တာလဲ..။
    ျပန္ေရးျပေနတာဆိုေတာ့ ဘာမွမျဖစ္လို႔သာလို႔ ေတြးလိုက္မယ္ေနာ္။
    အခန္းဆက္ကို ေမွ်ာ္ေနမယ္
    ခင္မင္လွ်က္
    လသာည

    ReplyDelete
  15. မေဖာ မၾကာမီလာမည္ ေမွ်ာ္ေပါ့ေနာ္... ေမွ်ာ္ေနပါတယ္..

    ReplyDelete