Monday, June 29, 2009

အမွား(၁)

က်မဘဝမွာလုပ္ခဲ႔ဘူးတဲ႔အမွားေတြအေၾကာင္းသတိရသေလာက္ေရးခ်င္ပါတယ္..ပထမဆံုးသတိရမိတဲ႔အမွားကေတာ႔ရွစ္တန္းႏွစ္တုန္းကအၿဖစ္အပ်က္ေလးပါ..က်မရွစ္တန္းႏွစ္တဝက္မရိွတရွိမွာရန္ကင္းအထက(၂)ကေနရန္ကင္းအထက(၁)ကိုေၿပာင္းရပါတယ္..ေနာက္က်မွေက်ာင္းဝင္တဲ႔အတြက္အၿမဲေရွ႕ဆံုးတန္းမွာထိုင္္ခဲ႔တဲ႔က်မအတြက္ေနာက္ဆံုးတန္းမွာဘဲေနရာရခဲ႔တယ္
အတူထိုင္ရတဲ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဟာက်မထက္အသက္ၾကီးၾကတယ္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နာမည္ကညိဳနဲ႔ၿဖဴေပါ႔
အဲဒီႏွစ္ေယာက္မွာညိဳကရိုးသားပြင္႔လင္းသေလာက္ၿဖဴကလွ်ိဳ႕ဝွက္ပါတယ္..က်မတို႔ေတြအရမ္းခင္သြားၾကၿပီးတေယာက္အိမ္တေယာက္လိုကလည္္ၾကပါတယ္ဒါေပမဲ႔ၿဖဴကသူ႔အိမ္ကိုဘယ္ေတာ႔မွအ
လည္မေခၚပါဘူး...ၾကာလာေတာ႔က်မနဲ႔ညိဳကသူဘာေၾကာင္႔မ်ားက်မတို႔ကိုအိမ္အလည္မေခၚလဲလို႔စဥ္းစားရင္းသူ႔အိမ္ကိုေရာက္ဖူးခ်င္
စိတ္ေတြတေန႔ထက္တေန႔ပိုၿပင္းၿပလာတယ္...ၿဖဴကသူတို႔မိသားစုဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတာတို႔ ဘာတို႔ေၿပာေလက်မတို႔သူ႔အိမ္ေရာက္ဖူးခ်င္ေလဘဲ..က်မနဲ႔ညိဳနဲ႔ကသာမန္လူလတ္တန္းစားမိဘေတြရဲ႕သားသ
မီးေတြဆိုေတာ႔သိပ္ခ်မ္းသာတဲ႔ၿဖဴတို႔အိမ္ကိုတကယ္ကိုေရာက္ဖူးခ်င္တာပါ..ဒါနဲ႔ဘဲက်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ၾကိဳးစားအားထုတ္မႉေၾကာင္႔ၿဖဴ႕အိမ္လိပ္စာကိုရခဲ႔ပါတယ္..စေနေန႔ေက်ာင္းပိတ္ရက္တရက္မွာက်မနဲ႔ညိဳနဲ႔မိဘေတြကိုခြင္႔ေတာင္းၿပီးၿဖဴ႕ကိုအသိမေပးဘဲသူ႔အိမ္လိပ္စာကိုင္
ၿပီးသြားခဲ႔တယ္...သူ႔အိမ္လိပ္စာအရက်မတို႔ေတြ႕လိုက္ရတဲ႔ၿဖဴ႕အိမ္ဟာက်မတို႔္ကိုပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းၿဖစ္သြားေစတယ္
က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ရဲ႕တဲသာသာအိမ္ေလးပါ..မယံုႏိုင္လြန္းလို႔တံခါးေခါက္ၾကည္႕ေတာ႔အဝတ္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းဝတ္ထားတဲ႔အေဒၚၾကီးတေယာက္ထြက္လာၿပီးၿဖဴမရိွဘူး
လို႔ေၿပာပါတယ္..အဲဒီအေဒၚၾကီးကၿဖဴ႕အေမပါ...သေဘာေကာင္းပါတယ္..
အဲဒီေန႔ရဲ႕ရလာဒ္ကေတာ႔ၿဖဴတေယာက္က်မတို႔ကိုအရင္ေလာက္စကားမေၿပာေတာ႔ပါဘူး..ေက်ာင္းလဲမမွန္ေတာ႔ဘူး...အဲဒီႏွစ္မွာၿဖဴရွစ္တန္းက်ပါတယ္...က်မကိုးတန္းႏွစ္မွာသူကမႏွစ္ကအခန္းမွာရွစ္တန္းၿပန္တက္ပါတယ္...ဒါေပမဲ႔ၿဖဴကက်မကိုလံုးဝမေခၚေတာ႔ပါဘူး...ေနာက္ပိုင္းေတာ႔က်မလဲသူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ႔ၿဖဴ႕ကိုေမ႔သြားပါတယ္..ဒါေပမဲ႔အိမ္ေထာင္ေတြက်အသက္ေတြၾကီးလာေတာ႔ငယ္ငယ္တုန္းကအေၾကာင္းေတြၿပန္ေတြးမိတိုင္းဒီအၿဖစ္
ကိုသတိရတဲ႔အခါေနာင္တရမိသလိုလိုအမွားတခုကိုက်ဴးလြန္မိခဲ႔သလိုခံစားမိပါတယ္...
ခုခ်ိန္မွာၿဖဴဟာအရင္လိုမဟုတ္ဘဲကိုယ္႔ဘဝကိုရွိတဲ႔အေၿခအေနတိုင္းေက်နပ္ေရာင္႔ရဲတဲ႔အမ်ိဳးသမီးတေယာက္
ၿဖစ္ေနၿပီဆိုရင္က်မသူ႕ကိုသြားေတြ႕ၿပီးေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္...
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာင္းပန္ရေကာင္းမွန္းမသိခဲ႔လို႔ပါ...အခုအခ်ိန္ၿဖဴမ်ားဒီစာကိုဖတ္မိခဲ႔ရင္က်မကိုနားလည္
ခြင္႔လႊတ္ႏုိင္ပါေစလို႔ေမွ်ာ္လင္႔ရင္း.....

11 comments:

  1. ဘဝမွာအမွားေတြကေတာ႕အမ်ားၿကီးဘဲ။
    အဲဒီထဲက မွ တစ္ခါေနာက္တစ္ခါမက်ဴးလြန္ဘို႕သင္ခန္းစာေပါ႕
    တို႕ေတြ႕ေတာ႕မွားၿပီးရင္းမွားရင္းက ဖိုးဖိဳးၿကပ္ပါ။

    ReplyDelete
  2. ဟုတ္ပ KOM ရယ္.... အမွားမက်ဴးလြန္ဘို႔သတိထားေနရင္းကကို မွားမိေနပါေသးတယ္...ဒါေပမဲ႔...ၾကံဳဘူးတဲ႔သင္ခန္းစာေတြေၾကာင္႔
    အရင္ေလာက္မမွားေတာ႔ပါဘူး...

    ReplyDelete
  3. အမွားကေတာ့ ေနရာတိုင္း၊အခ်ိန္တိုင္း လိုလိုေတြ ့ႏိုင္ပါတယ္။
    မမွားေသာေရွ့ေန တဲ့... Take care

    ReplyDelete
  4. လူဆိုတာ အမွားနဲ႔မကင္းပါဘူး ဒါေပမယ့္ သူ႔အေၾကာင္း ကိုသိခ်င္တာ မမွားပါဘူး ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေလ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ရင္းႏွီး ရမယ္ ပြင့္လင္းရမယ္ ရိုးသားရမယ္....
    ခင္တဲဲ့
    ကိုေဇာ္

    ReplyDelete
  5. ကိုေဇာ္နဲ႔ရွင္ေလးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္..အားေပးတတ္တဲ႔တကယ္႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြဘဲ...

    ReplyDelete
  6. အမွားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး အစ္မေရ ... ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေၾကာင့္ သူလည္း သိမ္ငယ္သြားတာ ေနမွာပါ ... အစ္မမွားတာ မဟုတ္ပါဘူးေလ ... ကိုယ္ကလည္း အားက်စိတ္နဲ႕ သြားၿပီး စူးစမ္းမိတာပဲကိုးး ...

    ေနေဒးသစ္။

    ReplyDelete
  7. ေက်းဇူးေနေဒးသစ္ေရ...အမေတာ႔နားလည္ေပးတတ္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထပ္ရၿပီ..

    ReplyDelete
  8. ဟုတ္တယ္.. အမလည္း အမွားလို႔ မထင္ဘူး..ကိုယ္က စိတ္အဆိုး စိတ္အညစ္နဲ႔ သြားတာမွမဟုတ္ဘဲ..။ လိပ္ျပာသန္႔ပါ..ညီမေလးေရ..။ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

    ReplyDelete
  9. ေက်းဇူး မေမၿငိမ္း က်မေလးစားတဲ႔ဆရာမ က်မဆီလာလည္တာအရမ္းဝမ္းသာတာဘဲ

    ReplyDelete
  10. ျဖဴ ဖတ္ႏိုင္ပါေစ..

    ReplyDelete
  11. ေမွ်ာ္လင္႔မိတယ္ Craton, လာလည္သြားတာေက်းဇူး

    ReplyDelete