Monday, August 20, 2018

ေအးစက္စက္ေလကိုရႉသြင္းေနရတဲ့ဒီေျမမွာ အေနၾကာခဲ့သည့္တိုင္ အသားမက်ေသးတာက ကိုယ့္ရဲ႕ဇီဇာေၾကာင္လြန္းမႉေလလားမသိ
ေအးစက္စက္အၾကည့္ေတြ ေအးစက္စက္ေလေတြ ၾကားထဲ ေႏြးေထြးတဲ့အၾကည့္တစံုကိုတမ္းတမိေတာ့ ရင္ထဲမွာေႏြးကနဲခံစားလိုက္ရတယ္
အခ်စ္ရယ္ စိတ္ကူးေလးနဲ႔ေတာင္ကိုယ့္ရင္ကိုေႏြးေထြးႏိုင္စြမ္းတယ္
အသစ္ကျပန္စလို႔မရေတာ့တဲ့ ဘဝရဲ႕အတိတ္ေတြကိုမုန္းလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕
ခ်စ္ေနလ်က္နဲ႔ေပါင္းစည္းလို႔မရႏိုင္မဲ့အတူတူ မင္းနဲ႔ေဝးရာကိုထြက္လာခဲ့မိတာ ေနာင္တရခ်င္ခ်င္
မင္းကိုခ်န္ထားၿပီးထြက္လာခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့အသိက ကိုယ့္ရင္ထဲမွာပူေလာင္လြန္းလွတယ္
ေရာက္ခါစမွာ ဘယ္လိုမွမေနတတ္ေအာင္ မင္းကိုလြမ္းေနခဲ့တာေတြ မင္းမသိပါဘူး
အိပ္ယာေပၚမွာတေယာက္ထဲလူးလွိမ့္ငိုေႂကြးရင္း တေရးမွအိပ္စက္မရခဲ့တာညေပါင္းမ်ားစြာ
မင္းရဲ႕ပံုေလးေတြခဏခဏထုတ္ၾကည့္ရင္း လြမ္းလိုက္တာ အခ်စ္ရယ္လို႔ အခါခါေရရြတ္ေနမိခဲ့
ေရွ႕တိုးဖို႔တြန္႔ဆုတ္ေနခဲ့တဲ့မင္းနဲ႔ လာပါမေခၚရက္တဲ့ကိုယ့္အေျခအေနေၾကာင့္ တေယာက္ေယာက္ကျပတ္သားမွျဖစ္ေတာ့မွာမို႔ ကိုယ္ထားခဲ့ရတာပါအခ်စ္ရယ္
အေဝးကခ်စ္ေနရရင္လဲကိုယ္ေက်နပ္ပါတယ္
ခ်စ္ခြင့္ရေနတာဟာလည္း ကိုယ့္အတြက္ဘုရားေပးတဲ့ဆုလာဒ္တပါးေပါ့အခ်စ္ရယ္
အခုေတာ့ ကိုယ္က မင္းနဲ႔ေဝးရာ အေဝးႀကီးမွ ဟိုးအေဝးႀကီးကိုေရာက္ေနခဲ့ရၿပီ
Marseille ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ကမ္းနားလမ္းမွာ ညေနတိုင္းလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျဖစ္တယ္အခ်စ္ရယ္
သိပ္လြမ္းတာဘဲသိလား
စေနေန႔ညေနတိုင္းပင္လယ္စာလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြေရာင္းတတ္တဲ့ ျပင္သစ္လင္မယားက တေယာက္ထဲလမ္းေလွ်ာက္ေနက်ကိုယ့္ကို မွတ္မိေနၿပီး လွမ္းျပံဳးျပတယ္
မင္းေရာကိုယ္ေရာႏွစ္သက္တဲ့အစားအေသာက္ထဲမွာပင္လယ္စာလဲပါတာမို႔ သူတို႔ကိုေတြ႕တိုင္း မင္းကိုသတိရမိျပန္ေရာအခ်စ္ရယ္....
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူေလွ်ာက္ဘူးတဲ့ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ကမ္းနားလမ္းကို မ်က္ဝန္းထဲျမင္ေယာင္ရင္း မ်က္ရည္ၾကည္ေတြနဲ႔ကိုယ့္ျမင္ကြင္းေတြ ေဝဝါးသြားရတာလည္းအခါခါ
အလုပ္ျပန္ခ်ိန္တိုင္းအိမ္တန္းမျပန္ျဖစ္ဘဲဒီေနရာေလးမွာလမ္းေလွ်ာက္ရင္းထိုင္ရင္း အလြမ္းေတြေျဖရတယ္အခ်စ္ရယ္
မင္းေပ်ာ္ေနပါေစဆုေတာင္းရင္း ကိုယ့္ရဲ႕ေန႔ရက္ေတြကိုအလြမ္းေတြနဲ႔ရွင္သန္ေနေလရဲ႕
ခရစၥမတ္ၿပီးသြားေပမဲ့ ႏွစ္သစ္ခ်ိန္ထိဖြင့္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ခရစၥမတ္ပြဲေစ်းတန္းေလးနားေရာက္ေတာ့လဲ မင္းကိုဘဲျမင္ေယာင္မိျပန္ေရာအခ်စ္ရယ္
အမွတ္တရပစၥည္းဆိုင္ေလးေတြမွာ မင္းႏွစ္သက္တာေလးေတြရွိေနမလားေငးၾကည့္မိျပန္တယ္
Churros နဲ႔ Pancake ဆိုင္ေတြေရွ႕ေရာက္ေတာ့လဲ အစားအေသာက္ အသစ္အဆန္းေတြဆို အၿမဲျမည္းစမ္းခ်င္တတ္တဲ့မင္းကိုသတိရမိျပန္ေရာ
ခ်မ္းေအးတဲ့ရာသီမို႔ သစ္သားစည္ပိုင္းထဲထည့္ေရာင္းတဲ့ ဝိုင္ပူပူဆိုင္ေလးေရာက္ေတာ့ မင္းကိုပိုလြမ္းမိတယ္အခ်စ္ေရ
ဝိုင္ခြက္ေလးကိုင္ မင္းရဲ႕ခါးကိုဖက္ၿပီး ဝိုင္နီေတြစိုစြတ္ေနမဲ့ လွပေသသပ္တဲ့မင္းရဲ႕နႉတ္ခမ္းေလးကိုေငးၾကည့္ထိေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတြက ထိန္းမရေတာ့တာမို႔ မ်က္ရည္ေတြကအလိုလိုဝဲလာတယ္
ဒီလမ္းကို ကိုယ္တိုင္ေရြးခဲ့တာဘဲလို႔စိတ္ေျဖေနရင္း မ်က္ရည္ပူေတြက ပါးျပင္ထက္ကို ခုန္ေပါက္က်ဆင္းလာၾကတယ္
အခ်စ္ဟာ ခ်မ္းေအးတဲ့ရာသီမွာေတာင္ ကိုယ့္ပါးျပင္ကို မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေႏြးေထြးေစႏိုင္သူလို႔ ၾကံဖန္ေက်နပ္ရင္း အိမ္ျပန္မဲ့လမ္းေလးဆီ လွမ္းေလွ်ာက္ခဲ့မိေတာ့တယ္
ခုခ်ိန္ဆို ရန္ကုန္မွာ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ၿပီးလို႔ မနက္၂နာရီေလာက္ရွိေနၿပီမို႔ အခ်စ္ကအိပ္ေမာက်ေနေလာက္ေရာေပါ့
ကိုယ္ကေတာ့ ေလးလံလွတဲ့အလြမ္းေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ကိုယ္ေနထိုင္ရာ အခန္းက်ဥ္းေလးရွိရာသို႔ တလွမ္းခ်င္းလွမ္းလွ်က္..........

13 comments:

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. အစဥ္အလာထိန္းတဲ့အေနနဲ႔ ကြန္မန္႔ေပးတာ လြဲသြားလို႔ ျပန္ဖ်က္လိုက္ရတယ္။ မေနာ္ရဲ႕ အေရးအသားေလးေတြ မေျပာင္းမလဲအရင္အတိုင္းပါပဲလို႔ စကားမစပ္ စာအုပ္အတြက္လည္း စာေလးေတြ ဥ ထားအံုးေနာ္ <3

    ReplyDelete
    Replies
    1. ဟုတ္တီတင့္
      ေရးေနပါတယ္
      ေက်းဇူး ❤️❤️❤️

      Delete
  3. အခ်စ္အိမ္ေမာက်ခ်ိန္လိုပဲ ကေလး ၂ ေယာက္လံုး အိမ္ေမာက်ခ်ိန္ မနက္ 12 ခြဲေလာက္မွာ စာေလးလာဖတ္သြားတယ္ မမ ... :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. ေက်းဇူးပါမိုးညေလးေရ
      မအားတဲ့ၾကားကလာလည္တာ

      Delete
  4. ဒီကိုလာလည္ရတာက စိတ္ေအးခ်မ္းတယ္ ပန္းခ်ီေတြပါ တင္ဦးေလ မေနာ္

    ReplyDelete
  5. ေဖာင္႔မတူဘူးရယ္ စာလုံးေတြမွားကုန္ျပီေနာ္

    ReplyDelete
    Replies
    1. လာလည္တာေက်းဇူးဂ်က္ကေလး

      Delete
  6. လြမ္းလိုက္တာရယ္..မမ
    အိမ္ျပန္ေရာက္ေနျပီေနာ္..:)

    ReplyDelete
    Replies
    1. ဟုတ္ပ အရင္ခ်ိန္ေတြအရမ္းလြမ္း ❤️

      Delete