Thursday, July 9, 2009

Facebook ေကာင္းမႈ


ကိုးတန္းႏွစ္တုန္းကက်မမွာသိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရိွခဲ႔ဘူးတယ္... ဒါေပမဲ႔မိဘေတြရဲ႕တားၿမစ္ခ်က္ေၾကာင္႔က်မနဲ႔သူနဲ႔ေဝးခဲ႔ရတယ္... က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္သိပ္ခင္ခဲ႔ၾကပါတယ္... ၁၉၈၈ခုပညာသင္ႏွစ္အစပိုင္းဇြန္လနဲ႔ဇူလိုင္လဆန္းမွာက်မတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ခင္မင္ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ခဲ႔ၾကပါတယ္... ဒါေပမဲ႔ဇူလိုင္ပထမပတ္လားဒုတိယပတ္လားေတာ႔ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ႔ဘူး က်မတို႔ေက်ာင္းသားေတြအခ်င္းခ်င္းလက္တို႔ၿပီး ေရႊတိဂံုေစတီမွာေဟာေၿပာပဲြရွိတဲ႔အေၾကာင္း ဘယ္ေန႔၊ဘယ္ေနရာမွာစုမဲ႔အေၾကာင္းသတင္းေတြတိတ္တိတ္ေလးလက္ဆင္႔ကမ္းၾကပါတယ္... က်မတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေက်ာင္းေၿပးၿပီးသြားဖို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္... အဲဒီေန႔ေရႊတိဂံုေစတီကိုသြားၾကတဲ႔က်မတို႔ေက်ာင္းကအဖဲြ႕မွာမိန္းခေလးဆိုလို႔က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ဘဲပါပါတယ္... ေရႊတိဂံုေစတီကိုေရာက္ေတာ႔က်မသူငယ္ခ်င္းရဲ႕အစ္ကိုနဲ႔တိုးလို႔သူ႔ခမ်ာပတ္ေၿပးရပါေသးတယ္... က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာမွာေထာက္လွန္းေရးေတြမမွတ္မိေအာင္ပဝါေတြစည္းထားတာေတာင္မွ သူ႔အစ္ကိုကမွတ္မိတာအံ႔ေရာ... သိပ္မၾကာပါဘူးလံုထိန္းေတြေရာက္လာတာနဲ႔က်မတို႔ထဲကေကာင္ေလးေတြကက်မတို႔ကို အရင္လြတ္ေအာင္ထြက္ေၿပးခိုင္းပါတယ္... အဲဒီေန႔ကအဖမ္းမခံရ၊ေဘးမသီရန္မခဘဲအိမ္ၿပန္ေရာက္ပါတယ္... (ဖိနပ္ေတာ႔ဘယ္က်ြတ္က်န္ေနခဲ႔မွန္းမသိပါဘူး)...

ေနာက္ေန႔ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔က်မတို႔ရဲ႕နာမည္စာရင္းေတြကရံုးခန္းေရာက္ေနၿပီ...

က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုအတန္းေရွ႕ေခၚထုတ္ၿပီးဆရာမရိုက္ပါတယ္... ဒဏ္ေပးခံရတဲ႔အၿပင္ခြင္႔တိုင္စရာမလိုဘဲအိမ္မွာနားလိုက္ရပါတယ္... အိမ္မွာလဲေကာင္းေကာင္းမနားရပါဘူး... အေဖနဲ႔အေမကတလွည္႔စီမနားတမ္းဆူပါတယ္... အၿပင္လဲေပးမထြက္ပါဘူး... အေဖတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက စစ္တပ္နဲ႔ကရင္ေတြနဲ႔တိုက္ပြဲၿဖစ္ရင္ စစ္တပ္ကေတြ႔သမွ် ကရင္ေတြေထာင္ထဲမွာထားၿပီးႏွိပ္စက္တယ္တဲ႔၊အစားလဲမေကၽြးဘဲအငတ္ထားတယ္တဲ႔.... အေဖတို႔မွာဗိုက္ဆာလြန္းလို႔ငိုလိုက္ရတာတဲ႔ ေတာ္ေသးတာေပါ႔အေဖကက်မကိုအိမ္ထဲမွာေထာင္ခ်ထားေပမဲ႔အငတ္မထားလို႔... အတိုခ်ံဳးရရင္ၾသဂုတ္လမွာ(၈၊၈၊၈၈)တႏိုင္ငံံလံုးဆႏၵၿပၾကတဲ႔အထိ က်မမွာမလြတ္လပ္ခဲ႔ပါဘူး... တဝက္တၿပတ္ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓါတ္ေလးနဲ႔က်မ ဘယ္လိုမွမေအာင္႔ႏိုင္ေတာ႔ဘဲေရခ်ိဳးခန္းၿပတင္းေပါက္ကခုန္ခ်ၿပီး ခ်ီတက္ဆႏၵၿပတဲ႔ဆီေၿပးပါေတာ႔တယ္... ထင္တဲ႔အတိုင္းက်မသူငယ္ခ်င္းေလးကက်မကိုၾကိဳလို႔ေပါ႔.... အဲဒီေန႔ညေနအိမ္ၿပန္ရင္ဘယ္ေတာ႔မွၿပန္မထြက္ရမွန္းသိလို႔က်မသူငယ္ခ်င္းကသူ႔အိမ္လိုက္ခဲ႔ဘို႔ေခၚပါတယ္... ဒီလိုနဲ႔ဘဲစိတ္တူကိုယ္တူသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ပိုလို႔ရင္းႏွီးခဲ႔ရပါတယ္...

ဒါေပမဲ႔မၾကာပါဘူး... အဆာငတ္ခံဆႏၵၿပေနတုန္းအစာအိမ္ေရာဂါရွိတဲ႔က်မရဲ႕က်န္းမာေရးအေၿခအေနေၾကာင္႔ အိမ္ၿပန္ခဲ႔ရပါတယ္... အဲဒီတုန္းကက်မသာက်န္းမာေရးေကာင္းခဲ႔ရင္ ႏိုင္ငံေရးကိုအဆံုးထိလုပ္ခဲ႔မိမယ္ထင္ရဲ႕... ဒီလိုနဲ႔ဘဲေက်ာင္းေတြအၾကာၾကီးပိတ္သြားပါတယ္... ေက်ာင္းေတြၿပန္ဖြင္႔ေတာ႔လဲအစိုးရိမ္ၾကီးလြန္းတဲ႔က်မရဲ႕မိဘေတြက စိတ္တူကိုယ္တူက်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလးကို မေပါင္းရဘူးလို႔အမိန္႔ထုတ္ပါတယ္.. က်မလဲမိဘအရိပ္ေအာက္မွာမွီခိုေနရေတာ႔မေက်မနပ္နဲ႔ဘဲမိဘစကားနားေထာင္ခဲ႔ရပါတယ္... ဆယ္တန္းႏွစ္မွာက်မတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္အတန္းကဲြသြားတဲ႔ေနာက္ပိုင္းသိပ္မေတြ႕ၿဖစ္ေတာ႔ပါဘူး... ဒီလိုနဲ႔တခါတေလမွဘဲဆံုၿဖစ္ၾကပါေတာ႔တယ္... ႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကာၿပီးမွငယ္ငယ္တုန္းကအေၾကာင္းေတြ ၿပန္ေတြးၿဖစ္တဲ႔အခါ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းေလးကိုအရမ္းသတိရမိပါတယ္... မႏွစ္ကFacebook မွာသူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြၿပန္ရွာလို႕ရတဲ႔အေၾကာင္းသတင္းရလို႔က်မသူ႔နာမည္ေလးအကြက္ထဲမွာ ထည္႔ၿပီးရွာတာမေတြ႕ပါဘူး... ဒါေပမဲ႔လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္လေလာက္က friend request တစ္ခုေရာက္လို႔ဖြင္႔ၾကည္႔မိေတာ႔အဲဒီသူငယ္ခ်င္းေလး ၿဖစ္ေနလို႔က်မအရမ္းကိုေပ်ာ္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆက္သြယ္လိုက္တဲ႔အခါသူလဲဝမ္းသာအားရနဲ႔ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္စကားေတြအၾကာၾကီးေၿပာၾကပါတယ္...

အခု က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ အရင္လိုၿပန္ၿဖစ္ေနပါၿပီ... ရီၾကေမာၾက၊တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္စပ္စုၾကနဲ႔ေပါ႔.... ႏွစ္ေယာက္စလံုးကခေလးႏွစ္ေယာက္အေမေတြၿဖစ္ေနေပမဲ႔စကားအတူေၿပာေနၾကတဲ႔အခါ ဟိုတုန္းက၁၄၊၅ႏွစ္အရြယ္ေလးေတြလိုဘဲႏုပ်ိဳလို႔....

က်မရဲ႕Bloggerသူငယ္ခ်င္းေတြလဲငယ္ငယ္တုန္းကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ၿပန္လည္ဆံုဆည္းခ်င္တဲ႔ဆႏၵရိွခဲ႔ရင္ Facebook ကေနတဆင္႔ရွာၾကည္႔ၾကပါလို႔အၾကံေပးရင္း Facebook အေၾကာင္းအခမဲ႔ေၾကာ္ၿငာလိုက္ပါတယ္ရွင္။


18 comments:

  1. ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ...။
    ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ခုထိ လုိက္ရွာေနတုန္းပဲ.
    တစ္ခ်ိဳ႕က နာမည္အရင္းန႔ဲ ဝင္မထားလို႔လား မသိဘူး ခုထိရွာလို႔ မေတြ႔ေသးဘူးဗ်။

    ReplyDelete
  2. Ko Boyz ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြနဲ႔ၿပန္လည္ဆံုေတြ႔ႏိုင္ဘို႔ ဆုေတာင္းေပးမယ္ေနာ္...

    ReplyDelete
  3. ဖတ္ရတာ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလိုက္တာ။ ကၽြန္မလည္း အဲဒီလို ဆံုစည္းခ်င္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။
    ခက္တာက ကၽြန္မလည္း အဲဒီလို site ေတြထဲ မဝင္တတ္သလို သူလည္း ဝင္မယ္မထင္ဘူး။

    ReplyDelete
  4. တေန႔ေန႔မွာတနည္းနည္းနဲ႔ဆံုစည္းႏိုင္ပါေစလို႔မယ္ကိုးအတြယ္ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္

    ReplyDelete
  5. အမေရ...သိပ္မွန္တာေပါ့
    ေရငတ္သူတစ္ေယာက္ဟာ
    ေရအရမ္းငတ္ေနလို ့ ေရေသာက္လိုက္ရရင္
    သူ႔မွာ ဘယ္အရာနဲ႔မွ လဲလို ့မရတဲ့ လိုအင္ဆႏၵ
    ျပည့္ဝမႈ ကိုရရွိသြားတယ္ေလ..။
    အမ လည္း လိုအင္ဆႏၵျပည့္ဝႏိုင္ပါေစ..။
    ခင္မင္စြာျဖင့္
    ........စည္သူ။

    ReplyDelete
  6. ေက်းဇူးစည္သူ လာလည္သြားတဲ႕အတြက္ေရာ ဆုမြန္ေကာင္းေလးအတြက္ေရာ

    ReplyDelete
  7. စာဖတ္ရတဲ႔သူေတာင္ ၀မ္းသာတယ္ဆိုရင္ ကာယကံရွင္ကေတာ႔ ပို၀မ္းသာမွာေပါ႔ေနာ္...ေရႊတိဂံုေဟာေၿပာပဲြကို က်မလည္းေရာက္ခဲ႔တယ္...
    စာေရးသူေၿပာသလိုဘဲ ကိုယ္ရွိေနတဲ႔ေနရာေလး တခုတင္ က်ြတ္ေနခဲ႔တဲ႔
    ဖိနပ္ေတြ တပံုၾကီးေတြ႔ခဲ႔ရတယ္...အဲဒိအခ်ိန္ကိုၿပန္သတိရမိတယ္...
    mie nge

    ReplyDelete
  8. ဟုတ္တယ္မီးငယ္ ဘယ္လိုေၿပာၿပရမွန္းမသိေအာင္ကိုဝမ္းသာတာ...
    အဲဒီေနရာမွာအတူရွိခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုေတာ႔ အၿပင္မွာဆံုၿဖစ္ခဲ႔ရင္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾကမယ္ေနာ္... း)

    ReplyDelete
  9. ဟုတ္တယ္...
    Social Networking အတြက္ေတာ့ FaceBook က ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းပါတယ္... ရင္ခုန္သံတူတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ေတြ႕ၾကရတဲ့ အေၾကာင္းဖတ္ရတာ ဝမ္းသာေနတယ္...

    ReplyDelete
  10. ဝမ္းသာေပးတာေရာ လာလည္ၿပီး comment ေရးသြားတဲ႔အတြက္ေရာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သက္ေဝ း)

    ReplyDelete
  11. Facebook ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး
    ဲျပန္ေတြ ့ရတယ္။ ၀မ္းသာစရာေနာ္

    ReplyDelete
  12. ဟုတ္တယ္ရွင္ေလး ကိုယ္မေတြ႔ခ်င္တဲ႔သူက ကိုယ္႔ကိုလာရွာရင္ေတာ႔ block လုပ္လိုက္တယ္.... လာလည္တာေက်းဇူးေနာ္...

    ReplyDelete
  13. အင္း၊ ကိုယ္လည္း ငယ္ငယ္ကတည္းက ကဲြသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလး တေယာက္က အဲဒီထဲကေန ရွာရမလိုေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ေတြ အဲဒီထဲမွာ ထပ္ေရာက္မွာ စိုးတယ္။

    ReplyDelete
  14. ရွာၾကည္႔ပါလားအၿပံဳးပန္းေရ... လာလည္တာေက်းဇူးေနာ္...

    ReplyDelete
  15. အမလဲ ရွာတယ္ မေတြ႕ေသးဘူး သူတုိ႕ေတြ နာမည္ရင္းေတြနဲ႕ မ၀င္ဖူးလားမသိ။ ဒါမွမဟုတ္ ေဖ့ဘြတ္ကို မ၀င္တာလားမသိဘူးကြယ္။

    ReplyDelete
  16. ခင္မင္းေဇာ္>ေတြ႔ခ်င္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ၿပန္ေတြ႔ႏိုင္ဘို႔ဆုေတာင္းေပးမယ္ေနာ္...

    ReplyDelete
  17. Nai Pan Hla _ King Razadirit.pdf
    http://www.mediafire.com/?mikgmy2nixq
    မြန္ူေတြရဲ႕အေၾကာင္းကိုေရာသိလား

    ReplyDelete