ႏွစ္သစ္ေရာက္တိုင္း အေကာင္းဆံုးေတြ ၿဖစ္လာဘို႔ ေမွ်ာ္လင္႔သလို ကိုယ္႔ဘက္ကလဲ ကိုယ္႔ပတ္ဝန္းမွာ အေကာင္းဆံုး စိတ္ထားနဲ႔ ေနထိုင္အသက္ရွင္ဘို႔ ဆင္ၿခင္မိတယ္....
အဲလိုအေကာင္းဆံုးအသက္ရွင္ေနထိုင္ဘို႔ ေဖေဖ႔ဆီက ပံုသက္ေသေတြ စံနမူနာယူေလ႔ရွိတယ္... ဒီႏွစ္ေဖေဖမရွိေတာ႔တဲ႔အခါ ေဖေဖ အသက္ရွင္တုန္းက က်မအႏွစ္သက္ဆံုး ေဖေဖ႔ဆီက ပံုသက္ေသအတိုင္း ေနထိုင္မယ္လို႔ ဆံုးၿဖတ္မိတယ္....
ေဖေဖဟာ က်မတို႔ကို ေၿဖာင္႔မွန္စြာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔ သြန္သင္ဆံုးမခဲ႔တဲ႔ အၿပင္ သူသင္တဲ႔အတိုင္း သူကိုယ္တိုင္က်င္႔ၾကံ ခဲ႔သူလည္းၿဖစ္တယ္....
က်မအႏွစ္သက္ဆံုးေဖေဖ႔ဆီက ပံုသက္ေသက သူမ်ားကိုယ္႔အပၚမေကာင္းၾကံပါေစ ကိုယ္႔ဘက္က သူ႔ကို ဘာမွမတုန္႔ၿပန္ဘဲ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ အေကာင္းဆံုးစိတ္ထားနဲ႔ ေနတတ္ဘို႔ပါဘဲ...
က်မ အရမ္းငယ္တုန္းက အၿဖစ္အပ်က္ေလးေပမဲ႔ အခုထိ မွတ္မိေနေသးတဲ႔ ၿဖစ္ရပ္တစ္ခုေပါ႔.... က်မတို႔ငယ္ငယ္က ေဖေဖဟာ အစိုးရဝန္ထမ္းမို႔ ဝန္ထမ္းအိမ္ယာမွာ ေနၾကတယ္.... သစ္သားအိမ္ေလးေတြကို ၿဖတ္ၿပီးရင္ ေၿခာက္ခန္းဘဲရွိတဲ႔ တိုက္အိမ္ေလးမွာ က်မတို႔မိသားစုေနတယ္.... က်မတို႔ အိမ္ေဘးမွာ နတ္မ်ိဳးစံုကိုးကြယ္တဲ႔ နတ္ကေတာ္ တစ္ေယာက္ေနတယ္...သူ႔အမ်ိုးသားကေဖေဖနဲ႔ အလုပ္တူတယ္....သူတို႔မွာလည္း ခေလးေတြရွိေတာ႔ က်မတို႔ေတြ ကစားေဖာ္ အိမ္နီးခ်င္းေတြ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္... ဒါေပမဲ႔ ဘာလို႔မွန္းမသိ အဲဒီနတ္ကေတာ္ အမ်ိဳးသမီးဟာ က်မတို႔ကို ၾကည္႔မရဘူး... က်မအေမကို မနာလိုဘူး... က်မက ငယ္ေသးေတာ႔ သူဘယ္ေလာက္အထိ က်မတို႔ မိသားစုကို ပုတ္ခက္ေစာ္ကားခဲ႔တယ္ အေသးစိတ္ မမွတ္မိေတာ႔ဘူး.... ေနာက္ဆံုးဇာတ္ရွိန္ၿမင္႔လာမွ ခေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေပမဲ႔ သတိထားမိသြားတာ... က်မသိတဲ႔ အခ်ိန္ ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ မနာလိုစိတ္ဟာ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ေနၿပီ... နာမည္တပ္ၿပီးေအာ္ဆဲတဲ႔အထိကို ဆိုးလာတယ္... က်မေမေမက သိပ္အေနေအးတယ္... တခ်ိဳ႕မိန္းမေတြလို အိမ္မလည္တတ္တဲ႔ေမေမဟာ ရန္ၿဖစ္ရတာလဲ ရွက္တတ္သူၿဖစ္တယ္... ေမေမစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၿပီးငိုတာဘဲ က်မမွတ္မိတယ္... သူ႔ကိုဘာမွ မတုန္႔ၿပန္ေလ သူ႔ရဲ႕ေဒါသစိတ္က ၿပင္းထန္ေလၿဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆံုး က်မတို႔တအိမ္လံုးကို ေအာက္လမ္းပညာနဲ႔ ဖ်က္ဆီးမယ္ ဆိုၿပီး မန္းထားတယ္ဆိုလား အဲဒီစာရြက္ေတြကို မီးရိႈ႕ၿပီး က်မတို႔ ၿခံထဲကို ပစ္ခ်တယ္... သူ႔နတ္စင္ေပၚက ဘာလုပ္ထားတယ္ဆိုလဲမသိ ေရေတြ သြန္ခ်တယ္.... က်မမွတ္မိတာ အဲလိုေတြလုပ္ေနတာ ညဘက္ၾကီး.... က်မတို႔ခေလးေတြကေၾကာက္ေနၿပီ... ဒီအခ်ိန္မွာ ေဖေဖက တည္ၿငိမ္စြာဘဲ မိသားစုအားလံုးကို အတူတူဝိုင္းထိုင္ခိုင္းၿပီး ဘုရားဆုေတာင္းတယ္... ေဘးအႏ ၱရယ္က ဘုရားရွင္ ကြယ္ကာေပးဘို႔ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ တလွည္႔စီ ဆုေတာင္းၾကတယ္... ၿပီးေတာ႔ ဓမၼသီခ်င္းေတြဆိုတယ္... ဆုေတာင္းလိုက္ ဓမၼသီခ်င္းေတြဆိုလိုက္နဲ႔ က်မတို႔ ခေလးေတြေရွ႕ဆင္႔ေနာက္ဆင္႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေပမဲ႔ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမက တစ္ညလံုးမအိပ္ဘဲ ဆက္ဆုေတာင္းေနခဲ႔ ၾကတယ္... ေနာက္ေန႔မနက္ က်မတို႔ အိပ္ယာႏိုးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ က်မတို႕ အိမ္နားဝန္းက်င္မွာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲေတြၿဖစ္ေနတယ္... ေဖေဖနဲ႔ေမေမကေတာ႔ စိတ္မေကာင္းပံုေပၚေပမဲ႔ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပါဘဲ... ရပ္ကြက္ထဲက တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ႔ က်မ အေဖနဲ႔အေမက အဲဒီအမ်ိဴးသမီးကို သည္းမခံႏိုင္ေတာ႔လို႔ ၿပဳစားလိုက္တယ္လို႔ ေၿပာၾကတယ္... တကယ္ေတာ႔ေဖေဖနဲ႔ေမေမက ေဘးအႏ ၱရယ္က ကြယ္ကာဘို႔ဘဲ ဆုေတာင္းခဲ႔တာပါ... စိတ္ေရာဂါအထူးကုေဆးရံုကိုပို႔ရေလာက္ေအာင္ ညတြင္းခ်င္းရူးသြားရတာက သူ႔အတၱနဲ႔သူ ၿဖစ္တာလို႔ က်မယူဆပါတယ္...
က်မေဖေဖ႔ဆီက သင္ယူမိတာက ဘယ္သူကိုယ္႔အေပၚဘယ္လိုဘဲ မေကာင္းၾကံပါေစ... ကိုယ္႔ဘက္က မတုန္႔ၿပန္ဘဲ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ မွန္မွန္ေနဘို႔ပါဘဲဲ... ကိုယ္ေကာင္းရင္ ေခါင္းမေရြ႕ဘူးဆိုတာ က်မလက္ခံပါတယ္.... အဲဒီအတိုင္းလဲ က်င္႔သံုးပါတယ္... ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကိုယ္႔အေပၚမေကာင္းၾကံမႈ၊ ကိုယ္႔ကြယ္ရာမွာ ကိုယ္႔ကို မေကာင္းဘူးရယ္လို႔ လုပ္ၾကံေၿပာခံရတာေတြ ၾကံဳခဲ႔ဘူးပါတယ္... က်မေဖေဖ႔ေလာက္ေတာ႔ တည္ၿငိမ္စြာ မေနႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး... ဒါေပမဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မတုန္႔ၿပန္ဘဲ ေဖေဖ႔လိုတည္ၿငိမ္ၿခင္းနဲ႔ ဒါေတြကို ေက်ာ္ၿဖတ္ႏိုင္ဘို႔ ဆုေတာင္းခဲ႔ပါတယ္... အမွန္တရားက အခ်ိန္တန္ရင္ေပၚလာၿမဲပါဘဲ... ဒါေပမဲ႔ အဲဒီ အမွန္တရားေပၚမလာေသးခင္ကာလမွာ ကိုယ္႔အေပၚမေကာင္းသူေတြကို ဘာမွမၿဖစ္သလို တည္ၿငိမ္စြာဆက္ဆံႏိုင္ဘို႔ ေဖေဖ႔ဆီက ပံုသက္ေသလက္ေဆာင္တစ္ခု ရလိုက္တာ က်မအတြက္ အရမ္းကိုတန္ဘိုးရွိပါတယ္...
ဒီႏွစ္မွာလဲ မႏွစ္ကလို ကိုယ္႔ဘက္ကေနဘဲ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ ေကာင္းေအာင္ေနထိုင္ဘို႔ သူမ်ားကိုယ္႔အေပၚမေကာင္းတာေတြကို ဥေပကာၡၿပဳႏိုင္ဘို႔ ဘုရားရွင္ထံမွခြန္အားယူရင္း ႏွစ္သစ္ကိုေလွ်ာက္လွမ္းပါဦးမည္...
No comments:
Post a Comment