ခ်စ္ေသာVenice

                                                           တံတားေပၚကသမီးနဲ႔သား

                                                               ေလွေပၚကသမီးနဲ႔သား

 

San Marco (Venice) ရဲ႕ညေနခင္း

ပံုကိုgoogleမွယူပါသည္

ဟိုးငယ္ငယ္ေလးထဲက Time Magazine မွာပါတဲ႔ Venice ျမိဳ႕ေလးရဲ႕ပံုေလးကိုေတြ႕ျပီးသိပ္ေရာက္ဖူးခ်င္ခဲ႔တာ… ေလွေလွာ္ေနတဲ႔ဥေရာပႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ပံုကကိုယ္႔လိုခေလးတစ္ေယာက္အတြက္အထူးအဆန္းျဖစ္ေနခဲ႔သလို ကိုယ္႔ႏိုင္ငံမွာလိုမဟုတ္ဘဲ တိုက္တာအေဆာက္အဦးေတြရဲ႕လမ္းၾကားေလးေတြမွာေရေတြျပည္႕ျပီး အဲဒီထဲမွာေလွာ္ခတ္ေနတဲ႔ေလွေလးထဲကိုယ္ထိုင္စီးဖူးခ်င္ခဲ႔တာ… ေရာက္ဖူးခ်င္လိုက္တာဆိုတဲ႔အေတြးေလးသာရွိခဲ႔ျပီးအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အထိေတာ႔အေလးအနက္မထားမိခဲ႔…

ဒီႏွစ္ေတာ႔ခေလးေတြရဲ႕ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ရန္ကုန္တစ္လ၊ျပင္သစ္တစ္လျပန္လည္ၾကမယ္ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္.... ဒီတခါျပင္သစ္သြားရင္ အီတလီပါ ဝင္လည္ၾကရေအာင္လို႔ဘာရယ္မဟုတ္ေျပာမိလိုက္တဲ႔စကားေလးတစ္ခြန္းကအတည္ျဖစ္သြားျပီး အီတလီႏိုင္ငံက မီလန္နဲ႔ဗန္းနစ္စ္ျမိဳ႕ေလးကိုလည္ၾကဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲခဲ႔လိုက္ၾကတယ္…

မီလန္ကိုေတာ႔ေရာက္ဖူးတယ္ရွိရံုသာသြားျဖစ္ခဲ႔တာ…နဂိုထဲကသိပ္စိတ္မပါခဲ႔လို႔လားမသိ… မီလန္ကိုကိုယ္မၾကိဳက္ဘူး… ေဈ းၾကီးတဲ႔အဝတ္အထည္၊ဟိတ္ၾကီးဟန္ၾကီးစားေသာက္ဆိုင္ေတြနဲ႔ လမ္းေဘးတြန္းလွည္းဆိုင္ေလးေတြက လူတန္းစားႏွစ္ရပ္ကိုပိုင္းျခားထားေလရဲ႕…

အဝတ္အထည္ေတြက သူ႔Brandနဲ႔သူတန္ရာတန္ေဈ းမို႔ မေျပာသာေပမဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြကေတာ႔မတန္တရာ ေဈ းၾကီးလြန္းျပီး ေပးရတာနဲ႔လဲမတန္ဘူးထင္ရဲ႕…

အီတလီစာၾကိဳက္ၾကတဲ႔ခင္ပြန္းနဲ႔သားသမီးေတြမွာစားၾကတာေတြကတခုမွမေကာင္း… ေငြရွင္းရေတာ႔မတန္တရာေဈ းၾကီးတဲ႔ဟင္းပြဲေတြအတြက္သာမပါ taxကလဲနင္႔ကနဲ…

မီလန္မွာစိတ္တိုင္းမက်ခဲ႔သမွ် Veniceျမိဳ႕ေလးမွာေတာ႔ ပထမဆံုးေျခလွမ္းေလးအခ်ထဲကကို ဘဝင္ေတြ႕တာ….

အဂၤလိပ္၊ျပင္သစ္၊စပိန္စကားေတြေျပာႏိုင္ၾကတဲ႔ျမိဳ႕ခံေတြရယ္၊ ဒီျမိဳ႕ေလးမွာအလုပ္လာလုပ္ၾကတဲ႔ဘာသာစကားက်ြမ္းက်င္တဲ႔အျပင္ ေဖာ္ေရြလြန္းတဲ႔ေဈ းသည္ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ဝန္ထမ္းေတြရယ္နဲ႔ သြားရလာရစားရေသာက္ရတာအစစအရာရာအဆင္ေတြကိုေျပလို႔…

တပတ္စာလတ္မွတ္ဝယ္ထားျပီး အခ်ိန္မေရြးတက္စီးလို႔ရတဲ႔ အမ်ားသံုးသေဘာၤေလးနဲ႔ ဟိုကူးဒီကူးေလွ်ာက္လည္ရတာ ေပ်ာ္စရာ…

ခေလးေတြကအနက္ေရာင္ေလွေလးထဲထိုင္စီးခ်င္ၾကေသးတယ္ဆိုလို႔ ကိုယ္တိုင္လဲစီးဖူးခ်င္တာနဲ႔ အေတာ္ျဖစ္သြားတယ္…
ေဖာ္ေရြျပီးသေဘာေကာင္းတဲ႔ေလွထိုးသားက ေလွထိုးရံုတင္မက လမ္းေဘးကအေဆာက္အဦးေတြရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းေတြကိုပါ ေျပာျပေနတာ မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္... စကားေတြဘဲေျပာေနရလို႔ထင္ရဲ႕... ကိုယ္ၾကားဖူးထားသလိုေတာ႔ ဒီေလွထိုးသားက ေလွထိုးရင္းသီခ်င္းမဆိုျပခဲ႔....

အစစအရာရာေဈ းၾကီးေပမဲ႔ ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာမို႔ ႏွေမ်ာစိတ္ေလးနဲနဲမွမဝင္မိခဲ႔ပါ....

ေလွ်ာက္လည္တဲ႔ေနရာတိုင္းမွာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြ ကိုရီးယားလူမ်ိဳးေတြ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြ စတဲ႔အာရွတိုက္သားေတြ ေနရာမလြဲေတြ႕ေနရတာမို႔ သမီးေလးက ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြလဲ အဲလိုေနရာတိုင္းမွာေတြ႕ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲေနာ္လို႔ေျပာေတာ႔ တေန႔ေတာ႔ျဖစ္လာမွာေပါ႔သမီးရယ္လို႔ ေျပာမိေပမဲ႔ သိပ္ေတာ႔အားမရွိလွ…

ေနာက္တစ္ရက္ညေနဟိုတယ္ခန္းထဲမွာနားေနတုန္း ေဖ႔ဘြတ္ဖြင္႔မိေတာ႔ မက္ေဆ႔ဂ်္ဝင္ေနတာေတြ႕တယ္… ဖတ္မိေတာ႔ ေဖ႔ဘြတ္ထဲမွာခင္ေနတဲ႔အမတစ္ေယာက္ပို႔ထားတာျဖစ္ေနတယ္…သူ႔မိသားစုနဲ႔Veniceမွာ ေလွ်ာက္လည္ေနရင္း က်မကိုလွမ္းေတြ႕လိုက္လို႔… ရုတ္တရက္ျမင္ဖူးသလိုဘဲလို႔ စဥ္းစားေနတုန္း က်မမွန္းမွတ္မိသြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ သူက်မကိုမေတြ႕ေတာ႔လို႔ မႏႈတ္ဆက္လိုက္ရတဲ႔အေၾကာင္းေလးေရးထားတာဖတ္လိုက္ရျပီး အရမ္းၾကည္ႏူးမိပါတယ္… သမီးေလးကိုလဲေျပာျပလိုက္တယ္… ေလွ်ာက္လည္ေနတဲ႔လူအုပ္ထဲမွာ ျမန္မာေတြလည္းရွိေနပါတယ္သမီးရယ္လို႔….

Veniceမွာေနခဲ႔လည္ခဲ႔ၾကတဲ႔ အခ်ိန္တိုင္းမိနစ္တိုင္းမွာက်မတို႔မိသားစု သိပ္ကိုေပ်ာ္ခဲ႔ၾကပါတယ္…

ဥေရာပသားတို႔ရဲ႕ေဖာ္ေရြမႈကို Venice မွာေတြ႕ခဲ႔ရတယ္… ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေတြ စားေသာက္ဆိုင္ဝန္ထမ္းေတြ အမွတ္တရပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္ကဝန္ထမ္းေတြ သူတို႔ေတြရဲ႕ ႏွိမ္႔ခ်မႈမပါတဲ႔ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္လည္းယံုၾကည္မႈရွိျပီး သူမ်ားအေပၚလည္းေလးစားစြာဆက္ဆံတဲ႔ အက်င္႔စရိုက္ အျပဳအမူေလးေတြကို က်မအရမ္းသေဘာက်ပါတယ္…

Veniceတစ္ျမိဳ႕လံုးရဲ႕အေကာင္းဆံုးစားေသာက္ဆိုင္ဝန္ထမ္းဆုေပးသင္႔တဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ကိုေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔ဘဲ အျမဲအမွတ္ရေနမွာပါ… ဘာသာစကား၅မ်ိဳးေလာက္ကိုကြ်မ္းက်င္စြာေျပာတတ္ျပီး တျခားဘာသာစကားေတြအေတာ္မ်ားမ်ားကို အနည္းငယ္စီေျပာႏိုင္တဲ႔သူျဖစ္ပါတယ္… စားသံုးသူေတြကိုလည္း ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ေတြလို စကားေျပာႏႈတ္ဆက္ေလ႔ရွိျပီး ဟာသဥာဏ္ေလးနဲ႔ အရြမ္းေဖာက္တတ္တာမို႔ သူ႔ဆိုင္မွာအျမဲလူျပည္႕ေနတတ္တယ္…သားနဲ႔သမီးကေတာ႔ သူ႔ကို ခုထိသတိရျပီး သူ႔အေၾကာင္းတခါတေလေျပာေနတတ္ၾကေလရဲ႕…

Venice ကိုသိပ္ခ်စ္ျပီး Veniceမွာေအပ်ာ္ေတြလြန္ေနခဲ႔တဲ႔ က်မတို႔မိသားစုရဲ႕ အခ်စ္ကို 
ကိုေရႊVeniceတံု႔ျပန္လိုက္ပံုက ေတာ္ေတာ္ေတာ႔ ၾကမ္းတယ္ရွင္႔… Check out ထြက္ရမွာမနက္ခင္းမို႔ ညကတည္းက ဧည္႕ၾကိဳကိုအေၾကာင္းၾကားထားျပီးသား… မနက္ဧည္႕ၾကိဳမွာအဆင္သင္႔Check out ထြက္ေတာ႔မယ္ဆိုျပီး အခန္းခလက္က်န္ေငြေတြရွင္းဖို႔ ခရက္ဒစ္ကဒ္ထုတ္ေပးေတာ႔ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ကဒ္ကို စက္ကလက္မခံဘူး… ဒီေတာ႔ က်မကဒ္ထုတ္ေပးလိုက္တယ္… က်မကဒ္ကိုလည္းလက္မခံျပန္ဘူး… cashနဲ႔ရွင္းဖို႔က်ေတာ႔လည္း Veniceမွာ၅ရက္တာအေပ်ာ္လြန္ျပီး သံုးစြဲလိုက္ၾကတာ ေန႔လည္စာစားဖို႔ေလာက္ဘဲက်န္ေတာ႔တယ္…

ဟိုတယ္ရဲ႕စက္ေၾကာင္႔မ်ားလားလို႔ အျပင္က ATMမွာထုတ္ၾကည္႕ေတာ႔လဲမရ… Credit card ရဲ႕ပင္ရင္းကုမၸဏီကိုလွမ္းဖုန္းဆက္ေတာ႔ သူတို႔စစ္ေပးမယ္ ခဏေနမွျပန္ဆက္ပါတဲ႔… အဲဒီအခ်ိန္မွာ Milanကိုျပန္မဲ႔ရထားထြက္ခ်ိန္ကနာရီဝက္ေလာက္ဘဲလိုေတာ႔တယ္… ရထားလက္မွတ္ဝယ္ျပီးသားေရာ… မီလန္ကဟိုတယ္မွာလဲ ေငြၾကိဳေခ်ျပီးသားမို႔ ခင္ပြန္းသည္က က်မတို႔ သားအမိေတြကို အရင္သြားႏွင္႔ခိုင္းျပီး သူ႔ဟာသူျပသနာရွင္းျပီးေနာက္ကလိုက္ခဲ႔မယ္လို႔ေျပာပါတယ္…

က်မကေတာ႔ အဲလိုျပသနာၾကီးနဲ႔ခင္ပြန္းသည္ကိုမထားခဲ႔ခ်င္ပါဘူး… အခက္အခဲၾကံဳလာရင္ အတူရင္ဆိုင္ခ်င္တာပါဘဲ… သမီးေလးကေတာ႔ သြားရမယ္ဆိုသြားနွင္႔မယ္ေလဆိုေပမဲ႔ သားေလးက သူ႔အေဖကို က်မစိတ္နဲ႔ထပ္တူမထားခဲ႔ခ်င္ပါဘူး… ဒီလိုနဲ႔ဘဲဘာလုပ္ရမွန္းမသိ က်မတို႔သားအမိေတြက ဧည္႔ၾကိဳခန္းကဆိုဖာမွာထိုင္ငိုင္ေနၾကတုန္း ခင္ပြန္းသည္က Credit Card ရဲ႕ပင္ရင္းကုမၸဏီကို ဖုန္းထပ္ဆက္ပါတယ္… အဲဒီေတာ႔ ဟိုဖက္ကဖုန္းေျဖတဲ႔ဝန္ထမ္းက ဘဏ္႔အေကာင္႔မွာဘာျပသနာမွမရွိပါဘူး… Veniceရဲ႕ Networkကျဖစ္ေနတဲ႔ျပသနာပါလို႔ေျပာေတာ႔ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းက က်မတို႔ရဲ႕ကဒ္ကိုေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ေတာင္းျပီး Tryၾကည္႕တဲ႔အခါ accessျဖစ္သြားျပီး ေငြရွင္းလို႔ရသြားပါတယ္…  ဒီေတာ႔မွက်မတို႔မိသားစု ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြဆြဲျပီး ရထားမီေအာင္ေျပးရပါေတာ႔တယ္… ရထားထြက္ဖို႔၅မိနစ္အလိုမွာ ဘူတာရံုကိုေရာက္ျပီး ရထားထြက္ခ်ိန္သီသီေလးကတ္မီျပီး ရထားေပၚကထိုင္ခံုေနရာမွာထိုင္မိၾကေတာ႔မွဘဲ က်မတို႔မိသားစုေလးေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည္႕ျပီး တဟားဟားရီၾကပါေတာ႕တယ္… ေနာက္တေခါက္ Veniceကိုျပန္လာၾကဦးမွာလားဆိုေတာ႔ ခေလးေတြကတစ္သံတည္း လာဦးမွာလို႔ေျဖၾကပါတယ္…

ဒါေၾကာင္႔ျဖစ္မယ္… က်မတို႔သိပ္ခ်စ္တဲ႔ Veniceက သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္မွန္းသိလို႔ က်မတို႔ကိုခ်စ္စႏိုးက်ီစားလိုက္တာ.… အမွတ္တရေတြနဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔ေအာင္ ေပ်ာ္စရာ ရင္ခုန္စရာ ခံစားခ်က္ေတြေပးခဲ႔တဲ႔ေနရာေလးကို အခါအခြင္႔သင္႔ရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ေတာ႔ သြားထပ္လည္ဦးမွာ….