ႏိုဝဘာၤအေတြးမ်ား

ဒီလထဲမွာမေလးသြားဘို႔ျပင္ဆင္တာေတြ… ဗီယက္နမ္ဗီဇာသက္တမ္းတိုးတာေတြနဲ႔ အလုပ္ေတြရႈတ္ေနခဲ႔တယ္… မေလးသြားဘို႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဘြတ္ကင္အရင္တင္တယ္… တင္ျပီးတာနဲ႔တခါထဲဝယ္… ဟိုတယ္ဘြတ္ကင္တင္…အာလံုးျပီးေတာ႔ ဗီယက္နမ္ဗီဇာသက္တမ္းတိုး…ပတ္စပို႔ျပန္ရေတာ႔မွ မေလးရွားဗီဇာတင္… ခုေတာ႔အားလံုးအဆင္သင္႔…သြားဘို႔ဘဲက်န္ေတာ႔တယ္…(မေလးခရီးစဥ္အတြက္ ဟိုတယ္ဘြတ္ကင္ေတြအကူအညီေပးတဲ႔ေသာမတ္စ္ကိုေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္)

အားလံုးၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေတာ႔ ခေလးေတြေက်ာင္းသြားေနတုန္း အခ်ိန္ပိုထြက္လာတာနဲ႔ သတင္းေတြဘာေတြဖတ္ ၊အင္တာနက္ျပန္ထိုင္ျဖစ္ေတာ႔ အိမ္ျခံေျမဘက္ စိတ္ဝင္စားမိတယ္… တက္လိုက္တဲ႔ေဈးေတြက မယံုႏိုင္စရာ… ကိုယ္၂၀၀၉ဒီဇင္ဘာမွာ ေရာင္းလိုက္တဲ႔အိမ္ေလးက ကိုယ္ရခဲ႔တဲ႔ေဈးထက္ ၄ဆေလာက္တက္ေနျပီ… ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လား… အဲဒီေဈးေတြတကယ္ေရာရွိလို႔လား… ေရာင္းခ်င္တဲ႔သူက သူလိုခ်င္တဲ႔ေဈးကို ေပါက္ေဈးထက္ပိုျပီးေတာင္းေနတာလို႔ဘဲထင္မိတယ္… ကြန္ဒိုေတြလဲေဈးေတြတက္… ျမိဳ႕စြန္ကေျမေဈးေတြကလဲ မၾကားဖူးတဲ႔ေဈးေတြ…

ႏိုင္ငံကအခုမွဖြင္႔စရွိေသး… လူေတြကေလာဘေတြတက္ျပီး ေျမေဈးေတြအရမ္းတင္ေနေတာ႔ တကယ္ေနစရာလိုလို႔ ဝယ္မဲ႔သူေတြအတြက္ မတရားသလိုဘဲ… ကိုယ္က အိမ္နဲ႔ျခံေလး ျပန္လိုခ်င္လို႔ ေဈးေတြစံုစမ္းၾကည္႕တာ ဝယ္ခ်င္စိတ္ကိုေပ်ာက္ေရာ…

သိပ္ေလာဘမတက္ဘဲ တန္ရာတန္ေဈးနဲ႔ေရာင္းမဲ႔သူနဲ႔ တိုက္ရိုက္ေတြ႕ခ်င္စမ္းပါဘိ… ဝယ္တဲ႔အခါလည္း ႏိုင္ငံျခားမွာ Bank to bank ေငြလႊဲေပးလို႔ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ… ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြစဥ္းစားမိမွ အိမ္ေဈးေတြတက္ပစ္လိုက္တဲ႔အိမ္ေရာင္းမဲ႔သူေတြကို အားနာသြားတယ္… သူတို႔လဲလိုခ်င္တာေတာင္းဆိုခြင္႔ရွိတာဘဲ… ရတာမရတာေတာ႔ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေနာ္…

စီးပြါးေရးလဲ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံမွာျပန္လုပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္မိပါရဲ႕… ဒါေပမဲ႔ ျမန္မာျပည္စီးပြါးေရးေလာကနဲ႔ ၁၄ႏွစ္ေလာက္ကင္းကြာေနေလေတာ႔ အစကျပန္စဘို႔ သတၱိမရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္… သိပ္ေပါမ်ားေနလို႔ စီးပြါးေရးလုပ္တဲ႔သူေတြကိုမယွဥ္ရဲတာအမွန္ဘဲ… သူတို႔မွာ တခုရံႈးသြားလဲ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္တဲ႔ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေတြရွိေပမဲ႔ ကိုယ္႔မွာက ကိုယ္႔ႏိုင္ငံကိုယ္ျပန္ေနခ်င္လို႔ ရွိတာေလးေတြနဲ႔ အရင္းတည္ျပီး စလုပ္ရမွာ… အဲဒါေလးပလံုသြားရင္ လို႔စဥ္းစားမိျပီး ေၾကာက္ေနတာနဲ႔ဘဲ လက္ရွိအေနအထားေလးကေနမလႈပ္ရဲေတာ႔ဘူး…

 ဒီႏိုင္ငံမွာအေနၾကာလာေတာ႔ တခါတေလျငီးေငြ႕မိေသးတယ္…ဒါေပမဲ႔ မစြန္႔စားရဲသမွ်ေတာ႔ ဒီတိုင္းေန ေနရဦးမွာပါဘဲ… ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ေလးတခုခုထလုပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္မိေပမဲ႔ ဘာကစလုပ္ရမွန္းမသိ၊ဘယ္သူ႔ဆီက အၾကံဥာဏ္ေတာင္းရမွန္းမသိ….

                               ေဈ းေရာင္းပြဲကမီးအိမ္ေလး... (မဝယ္ခဲ႔ပါဘူး)

                                 Turkishအမ်ိဳးသမီးေတြေရာင္းတဲ႔ဆိုင္

                                 International ladies in Vietnamရဲ႕ရံပံုေငြေဈ းေရာင္းပြဲ

                                 လက္မႈပစၥည္းမ်ိဳးစံုအေရာင္းဆိုင္

ႏိုဝင္ဘာလထဲမွာ ဒီဇင္ဘာအတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြနဲ႔အတူ ရံပံုေငြေဈးေရာင္းပြဲေတြလဲ အေတာ္မ်ားတယ္…အဲဒီေတြထဲက ဗီယက္နမ္ေရာက္ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံတကာကအမ်ိဳးသမီးေတြ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ႔ အဖြဲ႔ေလးရဲ႕ေဈးေရာင္းပြဲကို သြားျဖစ္ခဲ႔တယ္… Turkish အမ်ိဳးသမီးေရာင္းတဲ႔ မုန္႔အခ်ိဳနဲ႔  ဖိလစ္ပိုင္ကအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေရာင္းတဲ႔ ျခံဳပုဝါေလးတစ္ထည္ဘဲ ဝယ္ျဖစ္လိုက္တယ္… မေတြ႕တာၾကာတဲ႔ မေလးရွားသူ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႕လို႔ စကားေတြအၾကာၾကီး ေျပာျဖစ္တယ္…

တျခားႏိုင္ငံသူေတြနဲ႔စကားေျပာျဖစ္တိုင္း ကိုယ္႔ကိုကိုယ္မိတ္ဆက္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကပါလို႔ ေျပာမိတဲ႔အခါ သူတို႔ေတြရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚက ျဖတ္ေျပးသြားတဲ႔ အရိပ္ေပၚမွာ အသိအမွတ္ျပဳမႈေတြက ဟိုးအရင္ႏွစ္ေတြကထက္ ထူးျခားလာတာကို ဂုဏ္ယူဝမ္းသာမိပါတယ္….

ေမ႔ေတ႔ေတ႔ျဖစ္ေနတဲ႔သမိုင္းေၾကာင္းေတြထဲက ကိုယ္႔ႏိုင္ငံဂုဏ္တက္ေစမဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေရြးခ်ယ္ျပီး ျပန္ေႏႊးေနရတယ္… ဘယ္သြားသြားျမန္မာပါလို႔ေျပာရင္ဝိုင္းေမးၾကလြန္းလို႔ အခုေတာ႔ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရတယ္… ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ႏိုင္ငံတကာကစိတ္ဝင္စားေနၾကမွန္း သိရေတာ႔ သတင္းေတြကို အရင္ကထက္ပိုျပီး အေလးအနက္ထားလိုက္ဖတ္ျပီး မွတ္သားရတယ္.. သူမ်ားေမးရင္ေျဖႏိုင္ေအာင္လို႔…

ကိုယ္လိုခ်င္ေနတဲ႔ အေျပာင္းအလဲကေတာ႔ ႏိုင္ငံတကာဘဏ္ေတြမွာ တျခားႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔တန္းတူ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ခြ်င္းခ်က္မရွိ အေကာင္႔ဖြင္႔လို႔ရ၊ေငြလႊဲလို႔ရဖို႔ရယ္… ေနာက္တခုက ဘယ္ႏိုင္ငံေတြကိုသြားသြား တျခားႏိုင္ငံသားေတြလို ဗီဇာလြယ္လြယ္ကူကူရႏိုင္ဖို႔ပါ….

ရတာမရတာအပထား ေမွ်ာ္လင္႔မိတာေပါ႔ေနာ္… ေမွ်ာ္လင္႔ခြင္႔ေလးရလာေနတာကလဲ ေမွ်ာ္လင္႔ခြင္႔ေတာင္မရွိခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ေတြနဲ႔ ႏိႈင္းစာရင္ေတာ႔ ေက်နပ္စရာပါဘဲေလ….

အခ်ိန္ပိုေလးရတုန္း စဥ္းစားမိတာေတြကို ခ်ေရးမိတာပါ… သူမ်ားေတြလို ဝထၱဳေလးေတြေရးဘို႔ နိဒါန္းေတြပ်ိဳးထားေပမဲ႔ mood မဝင္ေတာ႔ဆက္ေရးလို႔မရဘူး… ေတြးမိတာေတြ ေရးခ်ရင္းနဲ႔ဘဲ လာလည္ၾကတဲ႔မိတ္ေဆြေတြကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္… အားလံုးရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ….