၂၀၀၉ ႏွင္႔အတူ

ဒီအိမ္ေလးဟာကိုယ္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးရဲ႕ အိမ္ေထာင္သက္နဲ႔အညီ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔တာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ႔ၿပီ.... ဒီအိမ္ေလးဟာ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ ပထမဆံုး ႏွစ္ေယာက္အတူပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရတဲ႔ သက္မဲ႔အိမ္ေထာင္ဦးပစၥည္းေလးပါ.... ခ်စ္သူသက္တမ္းတစ္ႏွစ္မၿပည္႕ခင္ေလးမွာ ခ်စ္သူဗီယက္နမ္မွာ အလုပ္ရလို႔ ပထမဆံုးခြဲခြာရေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး အရမ္းဝမ္းနည္းၿပီး သတိရလြမ္းဆြတ္ ဖုန္းေတြဆက္ စာေတြေရးရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေဝးမေနခ်င္ေတာ႔တာ ေသခ်ာသြားတဲ႔ အခါ လက္ထပ္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ၾကတယ္.... လက္မထပ္ခင္ ခ်စ္သူေနာက္ လိုက္လည္ဘို႔ မိဘဆီခြင္႔ေတာင္းၾကည္႔တဲ႔အခါ လက္မထပ္ရေသးဘဲလိုက္ဘို႔ ခြင္႔မၿပဳတဲ႔ မိဘေတြေၾကာင္႔ မွန္းတာထက္ေစာၿပီး ခ်စ္သူသက္တမ္း ႏွစ္ႏွစ္ၿပည္႔ဘို႔ ၃လအလိုမွာ လက္ထပ္ၿဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္.... လက္ထပ္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္ ဒီအိမ္ေလးကို ဝယ္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.....

ဒီအိမ္ေလးကို ေတြ႕တဲ႔အခါ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းဘဲ ဝယ္ခ်င္သြားခဲ႔တာ... အိမ္ရွင္နဲ႔ ေဈးညွိေတာ႔ သိပ္စကားမ်ားမ်ာစားစား မေၿပာရဘဲ ေဈးတည္႔သြားတယ္.... ဒီအိမ္ေလးမွာေနရတာ အဆင္ေၿပေပမဲ႔ ဘယ္ညာအိမ္ခ်င္းကပ္ရက္ အိမ္နီးခ်င္းႏွစ္အိမ္မွာ ဘယ္ဘက္အိမ္နဲ႔ ဆက္ဆံရတာ ေတာ္ေတာ္ဆင္ၿခင္ရတယ္... သေဘာေကာင္းတဲ႔ အေပၚအခြင္႔အေရး အရမ္းယူတယ္.... သူတို႔အိမ္မွာေရစက္မရွိေတာ႔ ေရလိုခ်င္ရင္ ကိုယ္တို႔အိမ္ကအၿမဲေပးတယ္.. သူတို႔ပိုက္နဲ႔ အိမ္ကေနသြယ္ၿပီးယူတယ္.... ဒါေပမဲ႔ေနာက္ပိုင္း မီးေတြအရမ္းပ်က္ေတာ႔ မီးလာတဲ႔အခ်ိန္မွ ေရတင္လို႔ရတာေၾကာင္႔ ေရလိုခ်င္ရင္ မီးလာတဲ႔အခ်ိန္မွ ယူဘို႔ေၿပာရတယ္... တေန႔ မီးလာေနတဲ႔အခ်ိန္ သူတို႔ေရယူမယ္လို႔ေၿပာေတာ႔ ယူပါလို႔ေၿပာၿပီး ၿခံတံခါးဖြင္႔ေပးထားတယ္... ဒါေပမဲ႔ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေရလာမသြယ္လို႔ မယူေသးဘူးလား မီးပ်က္ေတာ႔မယ္... မီးပ်က္သြားရင္ ေရတင္လို႔မရေတာ႔လို႔ ေပးလို႔မၿဖစ္ဘူးလို႔... အိမ္ကတင္ၿပီးသားေရက အိမ္သံုးဖို႔ဘဲေလာက္လို႔ ေပးလို႔မၿဖစ္ဘူးလို႔ေၿပာလိုက္တယ္... ခနေနေတာ႔ သူတို႔ေရပိုက္ေပါက္ေနလို႔ၿပင္ေနတာတဲ႔ အခုသြယ္ေတာ႔မယ္တဲ႔ ...သူတို႔ေရသြယ္ၿပီးခနေနေတာ႔ မီးၿပတ္သြားတယ္... မီးၿပတ္သြားေတာ႔ ကိုယ္လဲဆက္ေပးလို႔မၿဖစ္ေတာ႔လို႔ ပိုက္ၿဖဳတ္လိုက္ၿပီး မီးလာမွ ေရၿပန္သြယ္ေနာ္လို႔ေၿပာေတာ႔ ... အဲဒီအိမ္ကညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ မေက်နပ္တဲ႔မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ ၿပန္သြားၿပီး သူတို႔အိမ္လဲေရာက္ေရာ က်မကို မၾကားတၾကား ဆဲတယ္.... က်မအရမ္းစိတ္တိုသြားေပမဲ႔ ဒီလိုလူေတြနဲ႔ ၿပိဳင္မေၿပာခ်င္လို႔ မသိခ်င္ေယာင္ဘဲေဆာင္ေနလိုက္ပါတယ္.... ေနာက္ပိုင္း က်မသူတို႔ကို ေရေပးမသြယ္ေတာ႔ပါဘူး....

ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္.... အဲဒီအိမ္ကအေဒၚၾကီးက က်မအိမ္ကေနနယ္ကို ဖုန္းလာလာဆက္ပါတယ္... က်မဘယ္ေတာ႔မွ မၿငင္းခဲ႔ပါဘူး.... အခ်ိန္မေရြး ညဘက္အေရးၾကီးလို႔ ဆက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ခြင္႔ၿပဳခဲ႔ပါတယ္... သူ႔သားေတြကလဲ ေရကိစၥတုန္းက ဆဲထားတာသူတို႔မဟုတ္တဲ႔အတိုင္း... စေလာင္းကလာတဲ႔ေဘာလံုးပဲြေတြ အိမ္မွာလာလာၾကည္႔ပါတယ္.... သူတို႔အေမပါ ပါရင္ က်မခြင္႔ၿပဳပါတယ္.... ဒါေပမဲ႔ တစ္ည ညဦးပိုင္းမီးပ်က္လို႔ မီးစက္ႏိႈးထားခ်ိန္ သမီးေလးကအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္မွာမအိပ္ေသးဘဲ အရမ္းငိုေနတာနဲ႔ မီးစက္မပိတ္ၿဖစ္ေသးတဲ႔အခါ အဲဒီညီအကိုႏွစ္ေယာက္က က်မတို႔ၿခံတံခါးကို တုတ္နဲ႔ရိုက္ၿပီး ေအာ္ဆဲတယ္... က်မမွာ ၿခံေစာင္႔ေကာင္ေလးကို မီးစက္ပိတ္ခိုင္းလိုက္ရတယ္... သမီးေလးကေတာ႔ ငိုေကာင္းတုန္း... ေနာက္ေန႔မနက္မွ အဲဒီအိမ္ကို က်မသြားေတာ႔ အေဒၚၾကီးဘဲထြက္ေတြ႕တယ္... အဲဒီညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ကိုမေတြ႕ခဲ႔ရဘူး.... အေဒၚၾကီးကသူေခါင္းကိုက္ေနလို႔ မီးစက္သံေၾကာင္႔ ပိုဆိုးမွာဆိုးလို႔ သူ႔သားေတြက စိတ္တိုသြားတာပါတဲ႔... အဲဒါနဲ႔က်မလဲေကာင္းေကာင္းဘဲေၿပာခဲ႔ပါတယ္..." ဖုန္းဆက္ခ်င္တုန္းကလိုမ်ိဳး... စေလာင္းကေဘာလံုးပဲြၾကည္႔ခ်င္တုန္းကလိုမ်ိဳးဘဲ... တံခါးေခါက္ၿပီးေကာင္းေကာင္းလာေၿပာရင္ရပါတယ္"... လို႔... ေနာက္ပိုင္း သူတို႔ကိုတံခါးဖြင္႔မေပးေတာ႔ပါဘူး....

ဒီအိမ္ကိုေနာက္ဆံုးစိတ္ကုန္သြားရတဲ႔ အေၾကာင္းရင္းကေတာ႔ သူခိုးဝင္တာပါဘဲ.... အိမ္ေအာက္ထပ္ကသယ္လို႔ရတဲ႔ပစၥည္းေတြ အကုန္ပါသြားတယ္... အဲဒီမတိုင္ခင္တုန္းကလဲ ၿခံထဲမွာရပ္ထားတဲ႔ ကားထဲက ဝွီးတပ္(ဂ္) ေတြခန ခန အခိုးခံရတယ္.... သူခိုးဘာေၾကာင္႔ဝင္လို႔ရတာလဲ... ၿခံစည္းရိုးလဲၿမင္႔ရဲ႕သားနဲ႔လို႔ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး ၾကည္႔ေတာ႔ သူခိုးရဲ႕ေၿခရာက အဲဒီဘယ္ဘက္အိမ္ကလာတာေတြ႕ရတယ္.... သူတို႔အိမ္ၿခံစည္းရိုးကနိမ္႔ေနေတာ႔ က်မတို႔ၿခံထဲေက်ာ္ဝင္ဘို႔ ေလွခါးထစ္လိုၿဖစ္ေနတယ္.... အဲဒါနဲ႔ သူတို႕အိမ္ၿခံစည္းရိုးကို က်မအိမ္ၿခံစည္းရိုးနဲ႔ တညီတည္းၿဖစ္ေအာင္ ၿမွင္႔ေပးပါရေစ... က်မ အကုန္ခံပါ႔မယ္လို႔ေၿပာတာ လက္မခံပါဘူး.... ဘယ္လိုမွ ေၿပာလို႔မရဘူး... ေနာက္ဆံုးမွာက်မလက္ေလွ်ာ႔လိုက္ၿပီး ဒီအိမ္ကို ၿပန္ေရာင္းဘို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါတယ္....

ရန္ကုန္ကိုလဲမၿပန္ၿဖစ္ေတာ႔ ေရာင္းဘို႔ကအဆင္မေၿပဘူး... ဒါေၾကာင္႔ဒီတစ္ေခါက္ၿပန္ေတာ႔ ရန္ကုန္က အစ္မကို က်မ မၿပန္ခင္ ပြဲစားေတြကိုဆက္သြယ္ေပးထားဘို႔ေၿပာထားတယ္... အစ္မကလဲ အားလံုးကူညီေပးပါတယ္... ေဈးေတာင္ညွိေပးထားတာပါ....

ၿပန္ၿပီးေနာက္တစ္ရက္မွာ အစ္မကဘဲအားလံုးကူညီေပးလို႔ အဆင္ေၿပသြားခဲ႔တယ္... အခုေတာ႔ က်မတို႔ရဲ႕ ပထမဆံုး အိမ္ေထာင္ဦးပစၥည္းေလးကို ၂၀၀၉ နဲ႔အတူထားခဲ႔လိုက္ရၿပီ... ႏွေၿမာသလိုၿဖစ္မိေပမဲ႔ ဘယ္လိုမွ ဆက္ေနလို႔မၿဖစ္ေတာ႔လို႔ပါ... ေနရစ္ခဲေတာ႔အိမ္ကေလးေရ.... ၂၀၀၉နဲ႔အတူ